توسعه منابع

هدف پژوهش حاضر شناخت تجربه شخصی اساتید و خبرگان خط مش گذاری تعاون روستایی در راستای سیاست های اقتصادی می باشد. روش پژوهش کیفی و از نوع گراندد تئوری بوده که از 20 نفر از اساتید و خبرگان خط مش گذاری تعاون روستایی مصاحبه های عمیق انجام شده است. نتایج نشان می دهد که چارچوب نظری کشف شده حاصل از این پژوهش مطرح می کند که اساتید و خبرگان خط مش گذاری تعاون روستایی کشور قابلیت ها و پتانسیل های بالایی برای تبیین اجرای موفق خط مش های تعاون روستایی در راستای اقتصاد مقاومتی داشته اند و از نظر آنان «اجرای موفق خط مشی گذاری تعاون روستایی در بستر پیش بینی ابزارهای اجرا و فرهنگ سازی، با درگیر کردن ذی نفعان عمومی و مجریان، ضمن تسهیم آنان در مشارکتی همه جانبه با استراتژی هایی چون بهینه سازی اقتصاد و توسعه منابع روستایی همسو و همگرا، به توسعه تعاون روستایی بر پایه توانمندی بومی و خودکفایی منجر می شود». نتایج نشان می دهند که میزان بهینه سازی اقتصاد روستایی با ضریب (480/0)، میزان توسعه منابع با ضریب (581/0)، میزان همسویی منافع عمومی و فردی با ضریب (616/0) با اجرای موفق خط مشی های تعاون روستایی رابطه معناداری دارند.