یگان های پروازی

اجرای موفق عملیات تجسس و نجات توسط یگان های نداجا مستلزم تجهیزات و الزامات خاصی در دو بعد سطحی و هوایی است که در هرکدام از این حوزه ها نیز شاخص هایی مطرح می باشد. مسئله ای که منجر به نگارش این تحقیق کاربردی گردید، فقدان بیان مدون در خصوص الزامات یگان های شناور سطحی و پروازی نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران در عملیات تجسس و نجات است و هدف از اجرای آن که با روش توصیفی و رویکرد آمیخته انجام گردیده، احصاء و اولویت بندی الزامات نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران در عملیات تجسس و نجات دریایی در دو بعد یگان های شناور سطحی و پروازی است. جامعه مورد مطالعه در این تحقیق نیروی دریایی راهبردی آجا بوده و جامعه آماری از بین افسران ارشد رسته عرشه که در مأموریت های خلیج عدن شرکت داشته اند انتخاب شده اند که با درنظر گرفتن ضریبی خاص تعداد آن ها 185 نفر تخمین زده شد و با استفاده از فرمول کوکران 125 نفر به عنوان نمونه آماری برگزیده شدند. دراین ارتباط با انجام فعالیت های میدانی و کتابخانه ای همچون مصاحبه با صاحب نظران، پرسش نامه، مطالعه اسناد و مدارک، فیش برداری اقدام به جمع آوری اطلاعات گردید و پس از جمع آوری، تلخیص و دسته بندی، اطلاعات موردنظر تجزیه و تحلیل و شاخص های احصاء شده در هر دو بعد، با محاسبه ضریب تغییرات آن ها اولویت بندی گردیدند. همین اساس داشتن درک پرواز در اولویت اول یگان های شناور سطحی و کادر پروازی آموزش دیده در اولویت اول یگان های پروازی قرار گرفت.