گلاب خانم

ایثار یکی از متعالی ترین کنش های انسانی است که در هشت سال جنگ تحمیلی ایران و عراق، شاهد تبلور آن بودیم. پژوهش پیش رو با روش توصیفی تحلیلی و با هدف بررسی چگونگی انعکاس ایثار در دو اثر  «باغ بلور» و «گلاب خانم» که با محوریت جنگ و درون مایه خانواده های شهدا و جانباز، نوشته شده؛ سعی دارد به این نکته حائز اهمیت دست یابد که این آثار به کدام جنبه ایثار توجه کرده و زنان در ترویج این مقوله چه جایگاهی دارند؟ یافته ها نشان می دهد که  «ایثار» و «ایثارگری» محدود به قشر و طبقه ای خاص، یا سن و سال و جنسیت نیست؛ شرایط زمانی و مکانی می تواند میزان و چگونگی ایثار را تحت الشعاع قرار دهد و شکل گیری آن در هر جامعه ای باعث مقاومت و پیروزی می گردد. هر یک از رمان های موردنظر در انعکاس مسئله ایثار به خوبی عمل کرده اند. مخملباف اثر خود را در سال های پایانی دهه شصت خلق کرده و با نگاهی واقع بینانه به جنگ، بیشتر به ایثار شهدا و خانواده هایشان و مشکلاتی که پیش رو دارند، پرداخته؛ اما فراست با نگاهی مثبت و ارزش محور، ایثار زنان را در مقابل جانبازی مردان به تصویر کشیده و به نقش آن ها در ترویج این فرهنگ اشاره کرده است. دستاورد مطالعه این آثار گسترش روحیه ایثارگری در جامعه است.