فرهنگ تفکر

هدف این پژوهش شناسایی وضع موجود فرهنگ تفکر، نیاز به شناخت معلمان و دانش آموزان و شناسایی رابطه بین آنها در کلاس بود. روش: روش پژوهش توصیفی، پیمایشی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلاسهای پایه سوم تا پنجم مدارس ابتدایی دولتی شهر تهران شامل 1240 مدرسه بود. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چندمرحله ای 52 مدرسه و از هر مدرسه یک کلاس انتخاب شد و با استفاده از سیاهه فرهنگ تفکر محقق ساخته مورد مشاهده قرار گرفت. . 209معلم و 1125 دانش آموز نیز از کلاسهای انتخاب شده به ترتیب به مقیاسهای نیاز به شناخت بزرگسالان کاسیوپو، پتی و کائو ( 1984 ) و کودکان کوکیس، مکفرسون، تپلاک، وست و استانویچ، (2002) پاسخ دادند. یافته ها: نتایج نشان داد مقدار میانگین های مشاهده شده در تمام مؤلفه های فرهنگ تفکر، به جز الگودهی تفکر، به طور معناداری از نمره متوسط مقیاس پایینتر است. نیاز به شناخت معلمان در حد متوسط و نیاز به شناخت دانش آموزان بهطور معناداری بالاتر از متوسط بود. بین هیچیک از مؤلفه های فرهنگ تفکر با نیاز به شناخت معلمان و دانش آموزان رابطه معناداری به دست نیامد. نتیجه گیری: سیاستگذاران و برنامه ریزان آموزشی با توجه به اهمیت دوره ابتدایی لازم است برای نهادینه کردن فرهنگ تفکر و پرورش تفکر در دانش آموزان که یکی از مهمترین اهداف نظامهای آموزشی است تدابیری اتخاذ کنند.

توسعه، تکثیر و تنوع جهانی اتاق های فکر، قدرت این مفهوم را در تأثیرگذاری بر خط مشی عمومی و اداره امور جامعه و مدیریت توسعه در ملّت های گوناگون نشان داده است. هدف این پژوهش، «بررسی چالش اتاق های فکر سازمان های دولتی ایران از سال 1386 تا 1393 در تهران» است. این پژوهش از نظر طرح و از حیث گردآوری داده ها، غیرآزمایشی و توصیفی (پیمایشی) و از نظر هدف، کاربردی و توسعه ای و از منظر روش، کمّی و کیفی و به روش دلفی فازی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش، خبرگان درحوزه اتاق فکر در سازمان های دولتی شهر تهران است. با توجه به ماهیت روش دلفی فازی و با بهره گیری از روش نمونه گیری هدفمند و خوشه ای، تعداد 15 نفر از افراد با تجربه و صاحب نظر درحوزه اتاق فکر انتخاب شدند. فرآیند اجرای روش دلفی فازی در سه مرحله انجام شد. ابزار عملی گردآوری داده ها پرسش نامه ساختارمند و نیمه ساختارمند بوده و تجزیه وتحلیل داده ها با روش دلفی فازی نشان داد که اتاق های فکر ایران با هشت چالش اصلی مواجه هستند که عبارتند از: 1. فقدان دانش نظری در حوزه مفهوم اتاق فکر؛ 2. فقدان مشتری مناسب سازمانی برای ایده؛ 3. فقدان آموزش لازم در حوزه اندیشیدن و فکر؛ 4. ساختار معیوب سازمانی که امکان پذیرش ایده های تحولی را ندارد؛ 5. احساس نخبگی در مدیران ارشد و بی توجهی به ایده ها؛ 6. ناتوانی در جهت دهی و سیاستگذاری قاطع؛ 7. نداشتن راهبرد مشخص؛ 8. عدم نیاز واقعی مدیران ارشد به اتاق فکر.