مدل SHEL

 منابعانسانییک سیستم، به عنوان اصلی ترین بخش از ذی نفعان، STHs، داخلی یک سیستم، متمایزاز سایرمنابع، به عنوان مهم ترین سرمایه رقابتی و راهبردی سیستم معرفی می شود؛ بر این اساس و با تاکید بر اهمیت ویژه منابع انسانی در سیستم های اقتصادی-اجتماعی، پژوهش حاضر، با بهره مندی از مدل سیستمیک SHEL<em>،</em> صنعت هتل داری در شهر اصفهان را به عنوان سیستم مورد علاقه، مطالعه کرده است و با تمرکز بر زیرسیستم منابع انسانی در این صنعت و با تکیه بر تفکر سیستمی، عوامل راهبردی درونی و برونی موثر بر بهبود مدیریت زیرسیستم منابع انسانی در این صنعت را شناسایی و ارائه کرده است. روش پژوهشی در این مطالعه، توصیفی- تحلیلی بوده و مدل سیستمیک معرفی شده در جامعه آماری متشکل از: خبرگان صنعت هتل داری، مدیران عالی/میانی/ اجرایی، مدیران سیستم منابع انسانی و کارشناسان/ کارکنان فعال در زیرسیستم منابع انسانی می باشد. هتل های مطالعه شده در شهر اصفهان بر اساس نمونه ای تصادفی با حجم نهایی 155 واحد آزمایشی که بر مبنای رویکرد نمونه گیری طبقه ای به دست آمده، اجرا شده است. مطالعات کتابخانه ای، اجرای مصاحبه های حضوری و غیرحضوری، استفاده از پرسشنامه های طراحی شده توسط پژوهشگر، سه روش استفاده شده برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز بوده است. این مطالعه به ترتیب، عوامل حمایت سازمانی برای ایجاد رضایت مندی در کارکنان، جذب و پرورش، همکاری و تعامل، خلق قابلیت های راهبردی را به عنوان عوامل موثر درونی و از سویی دیگر، عوامل حقوقی و قانونی، تکنولوژیکی، جغرافیایی و اقتصادی را به عنوان عوامل موثر برونی در بهبود مدیریت راهبردی سیستم منابع انسانی در صنعت هتل داری شهر اصفهان معرفی می کند.