کارامدی جمعی

معلمان، آینده سازان و مهم ترین نیروی محرک توسعه هر کشور هستند. هدف از این مطالعه شناسایی عوامل موثر بر رشد و توسعه فرهنگ کارامدی جمعی معلمان در مدارس شهر تهران بود. این مطالعه با رویکرد کیفی از نوع پدیدارشناختی انجام شد. برای شناسایی عوامل توسعه دهنده کارامدی جمعی معلمان از سه نظریه پرداز بین المللی و بیست و یک کارشناس داخلی که در حوزه تعلیم و تربیت صاحب نظر بودند، مصاحبه نیمه ساختار یافته صورت گرفت که بطور هدفمند انتخاب شده بودند. داده های لازم براساس اشباع نظری جمع آوری گردید؛ چرا که بعد از 24 مصاحبه به اشباع نظری رسیدیم. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار NVivo 10 استفاده گردید. یافته های این تحقیق حاکی از آن است که 8 عامل بیشترین نقش را در رشد و توسعه فرهنگ کارامدی جمعی معلمان در مدارس ایفا می نمایند. این عوامل عبارتند از: «کیفیت زندگی معلمان» دارای بیشترین امتیاز و در جایگاه اول، «توانمندسازی معلمان» در جایگاه دوم، «ویژگی های انگیزشی» در جایگاه سوم، «ساختار توانمندساز» در جایگاه چهارم، «ویژگی های شخصیتی» در جایگاه پنجم، «نظارت و راهنمایی» در جایگاه ششم، «برنامه ریزی هدفمند» در جایگاه هفتم و «سیاستگذاری های آموزشی» در جایگاه هشتم قرار گرفتند. در نهایت بر اساس عوامل هشت گانه مدلی ارائه گردید که می تواند منشور راهنمای برنامه ریزان و سیاستگذاران آموزشی کشور قرار گیرد. از طرفی، فرهنگ کارامدی جمعی معلمان در مدارس زمانی رشد و توسعه پیدا می کند که عوامل مطروحه و راهکارهای ارائه شده مورد توجه قرار گیرند.

مقدمه و هدف :  امروزه پاسخگویی یکی از مهم ترین چالش های مربوط به عملکرد مدیران است. تحقیق حاضر با هدف تحلیل روابط مهارت های مدیریتی، نگرش شغلی و دانش و اطلاعات بنیادی با عملکرد مدیران بر مبنای پاسخگویی به نیازهای محیطی با میانجیگری تعهد اخلاقی و کارآمدی جمعی  انجام گرفت روش شناسی پژوهش : این تحقیق از نظر هدف از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر گردآوری داده ها و کنترل متغیرها توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه ی مدیران متوسطه دوره اول و دوم شهر ارومیه به تعداد 1200 نفر بود. از این جامعه نمونه ای به حجم 300 نفر با استفاده از جدول مورگان  با در نظر گرفتن سطح اطمینان 95 درصد به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شدند. ابزار گرداوری داده ها پرسشنامه های استاندارد بود. یافته ها : نتایج نشان داد بین مهارت های مدیران، نگرش شغلی و دانش و اطلاعات بنیادی با عملکرد مدیران با نقش میانجی تعهد اخلاقی و کارآمدی جمعی یک رابطه ساختاری مثبت وجود دارد بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های تحقیق، به منظور ارتقای پاسخگویی مدیران، توجه به عوامل فردی و سازمانی مدارس لازم و ضروری است.