الگوی ارزشیابی DDM

هدف: وجود ابهام در شفافیت گزارش های مالی بانک ها، ارزشیابی آنها را برای تحلیلگران و سهامداران با مشکلات زیادی روبه رو کرده است. در این پژوهش الگوی پویای ارزشیابی سهام بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از الگوی ARDL ارزیابی شده است.<br /> روش: بدین منظور، داده های فصلی 4 بانک پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تجزیه وتحلیل شدند؛ داده هایی که با توجه به دردسترس بودنشان به شیوه غربالگری طی سال های 1395-1388 انتخاب شدند. نوآوری دیگر، انتخاب الگویی رقیب به صورت الگوی خودرگرسیونی ARIMA برای ارزیابی میزان دقت الگوی ARDL و بررسی اثر ریسک سیاسی کشور بر قیمت سهام بانک هاست که اثر تحریم بانک مرکزی ایران در قالب متغیر مجازی وارد الگو شد.<br /> نتایج: نتایج نشان داد هر دو الگو قابلیت بالایی در پیش بینی نسبت قیمت به ارزش دفتری بانک دارند؛ ولی میزان دقت الگوی ARDL بالاتر است. به علاوه، تحریم بانک مرکزی در بلندمدت اثر معناداری بر نسبت PB نداشته است. در نهایت براساس اثرات بلندمدت متغیرهای بنیادین، متغیر ارزشیابی سهام بانک تعریف شد که مثبت و منفی بودن آن نشان دهنده گران یا ارزان بودن قیمت سهم است.