طرحواره ها

مقدمه: پژهش حاضر با هدف بررسی نقش نظام های مغزی رفتاری، طرحواره های ناسازگار اولیه و نشانگان پیش از قاعدگی در پیش بینی و تبیین اندوه پس از زایمان انجام شد. روش: مطالعه حاضر جزء طرح های توصیفی- همبستگی می باشد. جمعیت تحقیق شامل تمامی مادران بعد از دوره زایمان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد در سال 1397 بودند که تشخیص اختلال اندوه پس از زایمان گرفته بودند. کل نمونه 172 نفری با استفاده از نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شد و پرسشنامه نظام های مغزی رفتاری، فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ، پرسشنامه نشانگان پیش از قاعدگی و مقیاس افسردگی ادینبرگ را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که نظام های بازداری/ فعال ساز رفتاری، نشانگان پیش از قاعدگی و طرحواره های حوزه خودگردانی-عملکرد مختل و حوزه محدودیت مختل همگی با اندوه پس از زایمان رابطه داشتند. نظام بازداری رفتاری، طرحواره خودگردانی و عملکرد مختل، طرحواره محدودیت مختل،  و نشانگان پیش از قاعدگی به طور مثبت و نظام فعا ل ساز رفتاری به صورت منفی اندوه پس از زایمان مادران را پیش بینی کردند. نتیجه گیری: در مجموع، نتایج پژوهش حاضر تأییدی است بر این که خلق  می تواند تحت تأثیر مستقیم و غیرمستقیم عوامل روانی، زیستی و درون زاد از قیبل طرحواره ها، نظام های مغزی و نشانگان پیش از قاعدگی قرار بگیرد. به همین منظور در مفهوم پردازی، پیش بینی و درمان اختلال اندوه پس از زایمان، لازم است به نقش طرحواره های ناسازگار اولیه، نشانگان پیش از قاعدگی و نظام بازداری رفتاری توجه کرد.

هدف: هدف پژوهش تعیین رابطه رضایت زناشویی بر اساس سبک های دلبستگی و طرحواره های ناسازگار اولیه با میانجی گری هیجان خواهی و ارائه الگوی ساختاری برای آن بود. روش : روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری کلیه زنان متأهل مراجعه کننده به خانه های سلامت شمال تهران در سال 1397 بالغ بر 1854 نفر بود. با استفاده از نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای ابتدا تهران به 4 منطقه شمال، غرب، شرق و جنوب تقسیم و با قرعه کشی منطقه شمال انتخاب شد. از بین 23 محله نواحی 1 و 2 آن، 4 محله ازگل، اراج، نیاوران و باغ فردوس و از هر خانه سلامت 88 زن و در مجموع بر اساس نرم افزار سمپل پاور 350 زن انتخاب شد. سپس پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ 1989، دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید 1990، طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ 1988 و هیجان خواهی زاکرمن 1978 توسط آن ها تکمیل و داده ها با استفاده از معادلات ساختاری اسمارت پلاس تحلیل شد. یافته ها : نتایج در سطح 99 درصد اطمینان نشان داد که الگوی ساختاری می تواند رضایت زناشویی را بر اساس سبک دلبستگی (624/0= β ) و طرحواره های ناسازگار اولیه (693/0-= β ) با میانجی گری هیجان خواهی پیش بینی کند و از برازش مطلوبی برخوردار است. مسیر مستقیم سبک دلبستگی (653/0= β )، طرحواره های ناسازگار اولیه (731/0-= β ) و هیجان خواهی (594/0= β ) بر رضایت زناشویی معنادار و مسیر غیرمستقیم نشان داد که سبک دلبستگی (532/0= β) و طرحواره های ناسازگار اولیه (561/0-= β ) با میانجیگری هیجان خواهی بر رضایت زناشویی شدت اثر مطلوبی داشته است. نتیجه گیری: برای انسجام و خَلق رابطه زناشویی مطلوب، می توان با شناخت هیجان های هریک از زوج ها، طرحواره های ناسازگار اولیه، نوع سبک دلبستگی و تقابل عناصر درون روانی آن ها، روابط زوج ها را بهبود بخشید.

پژوهش حاضر با هدف، پیش بینی اعتیاد به بازی های آنلاین بر اساس طرحواره ها و سبک های فرزند پروری ادراک شده در نوجوانان پسر دبیرستانی انجام گرفت. تحقیق حاضر از نوع کمی و همبستگی بود.جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه دوازدهم منطقه 1 شهر کرج بود که از جامعه مذکور 130 نفر به روش نمونه گیری در دسترس و با استفاده از فرمول پلنت انتخاب و در تحقیق شرکت داده شدند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل 3 پرسشنامه سبک های فرزند پروری ادراک شده (1973)، پرسشنامه طرحواره های سازش نایافته یانگ (1998)، پرسشنامه اعتیاد به بازی های آنلاین وانگ و چانگ (2002) بود. برای تحلیل نتایج از آمار توصیفی و سپس ضریب هبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد نتایج نشان داد بین اعتیاد به بازی های آنلاین و سبک فرزند پروری آزاد گذار (کنترل کم- محبت زیاد) و سبک فرزندپروری استبدادی (کنترل زیاد- محبت کم) رابطه مثبت و معنادار و بین سبک فرزند پروری مقتدارنه (کنترل زیاد- محبت زیاد) با اعتیاد به بازی های آنلاین رابطه منفی و معنادار وجود داشت. P<0/01)). همچنین بین اعتیاد به بازی های آنلاین و طرحواره های ناسازگار اولیه رابطه منفی و معنادار وجود داشت. P<0/01)). نتایج حاصل از رگرسیون چند متغیری نشان داد که سبک های فرزند پروری ادراک شده و طرحواره ها قادر به پیش بینی اعتیاد به بازی های آنلاین در نوجوانان هستند.از نتایج این پژوهش در تشخیص ها، آموزش ها و برنامه ریزی هایی جهت توجه ویژه و ارایه خدمات به خانواده برای ایجاد جو عاطفی سالم در خانواده استفاده کرد و از این طریق طرحواره های ناسازگار را اصلاح کرد.

سینمای ملی، متمایز از سینمای «جریان اصلی» یا مترادف با «سینمای هنری» نیست. فیلم های توده پسند نیز بیانگر منش های ملی و حاکی از رابطه درهم تنیده نظام ژانری و سینمای ملی اند. درعین حال، ژانرها و سینمای ملی با چالش های متعددی از حیث تعاریف، مرزبندی ها و کارکردهای گوناگون مواجه اند. ژانرها به مثابه پاره گفتارهای سینمای ملی، روندمحور و همواره در معرض تحول و بازنگری اند. هدف این مقاله، بررسی تبادلات، هم پوشانی ها، ظرفیت ها و چالش های نظریه های ژانر و سینمای ملی، مواجهه با پویش های درونی و بیرونی امر ملی و نقش تأثیرگذار دولت هاست. در این مقاله برای بررسی ظرفیت ها و چالش های سینمای ملی ژانری از روش تحلیل منطقی و استدلال قیاسی بهره گرفته شده و از طریق مطالعات اسنادی و کتابخانه ای، داده های مورد نیاز گردآوری شده اند. یافته ها نشان می دهند که الگوی سینمای ملی ژانری می تواند از ظرفیت ها و امکانات ژانر و امر ملی بهره بگیرد. این الگوی کارآمد می تواند بازتاب تفاوت های فرهنگی و اجتماعی و واقعیت های چندگانه اجتماع در برهه های گوناگون باشد. لایه های معنایی و نحوی پاره گفتارهای امر ملی حاوی سنت ها، ارزش های اجتماعی و فرهنگی و واقعیت های چندگانه ملی اند. الگوی سینمای ملی ژانری می تواند با اتخاذ راه کاری انعطاف پذیر برای تعریف و بازتعریف مرزهای درونی و بیرونی اش، استمرار یابد.

مبتلایان به اختلال شخصیت مرزی با طرحواره های ناسازگار اولیه، سبک زندگی ناسالم و کاهش بهزیستی ذهنی مواجه اند. پژوهش حاضر با هدف بررسی آموزش مهارت های مقابله ای بر طرح واره های ناسازگار اولیه، سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و بهزیستی ذهنی افراد دارای اختلال شخصیت مرزی انجام شد. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون _ پس آزمون و پی گیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل افراد دارای اختلال شخصیت مرزی مراجعه کننده به مراکز مشاوره و کلینیک های روان پزشکی شهر سنندج در سال 1402 بود. 30 نفر به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی و به تساوی دردو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. ابتدا پیش آزمون با پرسشنامه های طرح واره های ناسازگار اولیه، سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و بهزیستی ذهنی اجرا شد. برای گروه آزمایش 12 جلسه 90 دقیقه ای (دو بار در هفته) آموزش مهارت های مقابله ای برگزار گردید. پس آزمون پس از مداخله  و پیگیری پس از یک ماه در گروه ها اجرا شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس مکرر تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد آموزش مهارت های مقابله ای باعث کاهش طرح واره های ناسازگار اولیه و افزایش سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و بهزیستی ذهنی شد. توصیه می شود از این نتایج در مراکز مشاوره و روان درمانی برای افراد دارای اختلال شخصیت مرزی استفاده شود.