رشد هیجانی

هدف این پژوهش، بررسی تأثیر برنامة درسی هیجان محور پیش از دبستان بر هوش هیجانی کودکان چهار تا شش سالة شهرستان اصفهان است. برای تحقق این هدف، از طرح گروه گواه نامعادل، از نوع طرح های شبه آزمایشی استفاده شد. جامعة آماری این پژوهش شامل تمام کودکان چهار تا شش سالة شهر اصفهان و نمونة این تحقیق شامل 30 کودک از جامعة مذکور است که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب و به دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه به صورت تصادفی تقسیم شدند. برای هر دو گروه، پیش آزمون، پس آزمون و آزمون پیگیری انجام شد (پس آزمون پس از گذشت 6 ماه از اجرای برنامه و آزمون پیگیری پس از گذشت سه ماه از اجرای پس آزمون). ابزار گردآوری داده ها، آزمون سنجش هوش هیجانی کودکان پیش از دبستان بوده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی پیش فرض های آماری، از آزمون اندازه های مکرر استفاده شده است. نتایج نشان می دهد اجرای برنامه بر افزایش نمرة کل هوش هیجانی کودکان مؤثر بوده است (05/0>P). در سنجش مهارت خودآگاهی و همدلی، با اختلاف زیاد و در مهارت اجتماعی با اختلاف کم، گروه آزمایش نسبت تفاوت معناداری را نشان می دهد و در دو مهارت انگیزش و خودتنظیمی، تفاوت معناداری میان دو گروه مشاهده نمی شود. نتایج این تحقیق بر اهمیت توجه به ابعاد عاطفی و هیجانی در برنامه های آموزشی و لزوم تدوین و اجرای برنامه های مشابه برای دیگر مقاطع تحصیلی تأکید دارد.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی شاخصهای مدرسه موفق در مقطع متوسطه انجام شده است. روش پژوهش کیفی و از نوع مطالعه دلفی به روش کلاسیک بود. جامعه پژوهش حاضر متشکل از همه متخصصان حوزه کودک و نوجوان شهرستان کرمانشاه بود و شرکت کنندگان در این پژوهش به عنوان گروه پانل 15 نفر از اساتید دانشگاه و مشاوران و معلمان آموزش و پرورش بودند. این پژوهش در چهار گام انجام شده است. در گام اول پرسشنامه ای با یک سؤال باز طراحی شد (از نظر شما یک مدرسه موفق دارای چه ویژگیهایی است؟). از تحلیل داده های کیفی حاصل از پاسخهای شرکت کنندگان به این سؤال 120 کد، 16 زیرشاخص، سپس 4 شاخص اصلی (رشد هیجانی، رشد اجتماعی، رشد شغلی، رشد شناختی- تحصیلی) استخراج شدند. در گام دوم با استفاده از کدهای استخراج شده، یک پرسشنامه 66 سؤالی برای تصمیم گیری گروه پانل طراحی شد و ملاک برای پذیرش هر گویه کسب ضریب توافق 80 درصدی تعیین شد. در نهایت پس از طی سه مرحله پاسخگویی مجدد، 4 سؤال حذف شد و گروه پانل در مورد 62 سؤال به توافق نهایی رسیدند. نتیجه اینکه، مدرسه ای موفق است که بتواند نوجوانان را برای زندگی آینده از طریق پرداختن و برنامه ریزی در چهار بعد رشد هیجانی، رشد اجتماعی، رشد شغلی و رشد شناختی- تحصیلی آماده کند و هدف خود را صرفاً آماده کردن دانش آموزان برای موفقیت در کنکور قرار ندهد.