جرات ورزی

" مقدمه: پژوهـش حاضر به بررسی اثربخـشی روش آمـوزش جرات­ورزی و ایمن­سازی در مقابل تنیدگی بر احساس غربت دانشجویان دختر، با توجه به ویژگی شخصیت و سبک دلبستگی آنان پرداخته است. روش­: 249 دانشجوی دختر سال اول مراکز تربیت معلم، با محدوده سنی 17 تا 35 سال، از طریق پرسش­نامه­های احساس غربت، سبک دلبستگی و ویژگی­های شخصیت مورد ارزیابی قرار گرفتند. 90 دانشجو بر اساس اکتساب نمره بالاتر از میانگین (1 واحد انحراف معیار بالاتر) و 30 نفر بر اساس اکتساب نمره پایین­تر از میانگین (1 واحد انحراف معیار پایین­تر) در پرسش­نامه ""احساس غربت"" انتخاب شدند. سپس گروه نمونه (کسانی که نمره احساس غربت آنان 1 واحد انحراف معیار بالاتر از میانگین بود)، به­طور تصادفی به 3 گروه دسته­بندی شده و در دو گروه آزمایش به مدت 12 جلسه تحت شیوه­های آموزشی قرار گرفتند. پس از آموزش، احساس غربت 3 گروه مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته­­ها: نتایج آزمون t نشان داد که شیوه­های آموزشی به­کاررفته در تغییر احساس غربت دانشجویان موثر بوده است. احساس غربت با ویژگی­های نوروزگرایی بالا و برون­گرایی پایین تعیین ­گردید. میان سبک دلبستگی و احساس غربت تفاوت معنی­داری مشاهده نشد. نتیجه­گیری: برنامه­های آموزش جرات­ورزی و ایمن­سازی در کاهش احساس غربت و استرس ناشی از حادثه انتقال موثر است. "

پرخاشگری و جرات ورزی مفاهیمی هستند که اغلب با هم اشتباه گرفته می شوند؛ در حالی که در رفتار جرات ورزانه حق و حقوق همه محترم شناخته می شود. تامپسون و برنبام بر این باورند که تمام ابزار هایی که جرات ورزی را سنجیده اند، در سنجش دقیق این رفتار و متمایزکردن آن از پرخاشگری تقریباً ناتوان هستند. هدف: هدف از انجام این پژوهش بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس جرات ورزی سازگارانه و پرخاشگرایانه تامپسون و برنبام (2011) در ایران بوده است. این، ابزار مورد نظر جرات ورزی را به گونه ویژه از رفتار پرخاشگرایانه جدا کرده و مورد سنجش قرار می دهد. روش: مشارکت کنندگان در پژوهش 317 نفر از دانشجویان دانشگاه شیراز بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی انتخاب شده و به مقیاس جرأت ورزی سازگارانه و پرخاشگرایانه پاسخ دادند. داده ها به کمک ضریب همبستگی، تحلیل عاملی و ضریب آلفای کرونباخ با استفاده از نرم افزارهای Spss تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل عاملی وجود دو عامل جرات ورزی سازگارانه و جرات ورزی پرخاشگرایانه را در این مقیاس مورد تایید قرار داد. هم چنین، ضرایب آلفای کرونباخ نشان داد که خرده مقیاس جرات ورزی سازگارانه با ضریب 71/. و خرده مقیاس جرات ورزی پرخاشگرایانه با ضریب 72/. از پایایی مناسبی برخوردارند. افزون بر این، در خصوص روایی همگرا و واگرا نیز از پرسشنامه ابراز وجود (گمبریل و ریکی، 1975) و پرخاشگری باس و پری(1992) استفاده شد. نتیجه گیری: مجموع نتایج بد از این بررسی نشان داد که این مقیاس از شاخص های روان سنجی مناسب برای استفاده در ایران برخوردار است

جرأت ورزی یکی از مؤلفه های مهم روابط و مهارت های اجتماعی است که می تواند تحت تأثیر عوامل مختلف از جمله سبک های فرزندپروری و انضباطی قرار بگیرد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطة بین سبک های فرزندپروری و سبک های انضباطی مدیران و معلمان با جرأت ورزی دانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی- همبستگی (از نوع رگرسیون) بود که از بین دانش آموزان دورة متوسطة دوم شهر زابل در سال تحصیلی 1395-1394 به شیوة نمونه گیری تصادفی- طبقه ای متناسب با حجم تعداد390 دانش آموز از طریق سه پرسش نامة سبک های فرزندپروریدیانابامریند (1972)، جرأت ورزی گمبریل و ریچی (1975) و سبک های انضباطی درک شدة مدیران و معلمان رمضانی (1389) مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها نشان داد بین سبک فرزندپروری سهل گیرانه با جرأت ورزی، رابطه ای وجود ندارد (05/0p>)؛ اما بین سبک فرزندپروری مقتدرانه با جرأت ورزی رابطة مثبت و معنادار و بین سبک فرزندپروری مستبدانه با جرأت ورزی رابطة منفی معناداری وجود دارد (01/0p<). نتایج رگرسیون نیز نشان داد که سبک های فرزندپروری 9/50 درصد از واریانس جرأت ورزیرا تببین می کنند. یافتة دیگر این مطالعه نشان داد که بین سبک انضباطی غیرمداخله ای با جرأت ورزی، رابطه ای وجود ندارد (05/0p>)؛ اما بین سبک انضباطی مشارکتی با جرأت ورزی رابطة مثبت و معنادار و بین سبک انضباطی مستبدانه با جرأت ورزی، رابطة منفی و معنادار وجود دارد (01/0p<). نتایج رگرسیون نیز نشان داد، سبک های انضباطی 3/54 درصد از واریانس جرأت ورزیرا تببین می کنند. بر اساس یافته ها، برگزاری دورة فرزندپروری برای والدین و دورة سبک های انضباطی برای مدیران و معلمان مدارس، به منظور افزایش جرأت ورزی دانش آموزان پیشنهاد می شود.\nجرأت ورزی یکی از مؤلفه های مهم روابط و مهارت های اجتماعی است که می تواند تحت تاثیر عوامل مختلف از جمله سبک های فرزندپروری و انضباطی قرار بگیرد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک های فرزندپروری و سبک های انضباطی مدیران و معلمان با جرأت ورزی دانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی-همبستگی (از نوع رگرسیون) بود که از بین دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر زابل در سال تحصیلی 95-1394 به شیوه نمونه گیری تصادفی-طبقه ای متناسب با حجم تعداد390 دانش آموز از طریق سه پرسشنامه سبک های فرزندپروری دیانا بامریند (1972)، جرات ورزی گمبریل و ریچی (1975) و سبک های انضباطی درک شده مدیران و معلمان رمضانی (1389) مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها نشان دادبین سبک فرزندپروری سهل گیرانه با جرات ورزی رابطه ای وجود ندارد (05/0p>). اما بین سبک فرزندپروری مقتدرانه با جرات ورزی رابطه مثبت و معنادار و بین سبک فرزندپروری مستبدانه با جرات ورزی رابطه منفی معناداری وجود دارد (01/0p<). نتایج رگرسیون نیز نشان داد که سبک های فرزندپروری 9/50 درصد از واریانس جرات ورزی را تببین می کنند. یافته دیگر این مطالعه نشان داد که بین سبک انضباطی غیرمداخله ای با جرات ورزی رابطه ای وجود ندارد (05/0p>). اما بین سبک انضباطی مشارکتی با جرات ورزی رابطه مثبت و معنادار و بین سبک انضباطی مستبدانه با جرات ورزی رابطه منفی و معنادار وجود دارد (01/0p<). نتایج رگرسیون نیز نشان داد سبک های انضباطی 3/54 درصد از واریانس جرات ورزی را تببین می کنند. بر اساس یافته ها، برگزاری دوره فرزندپروری برای والدین و دوره سبک های انضباطی برای مدیران و معلمان مدارس، به منظور افزایش جرأت ورزی دانش آموزان پیشنهاد می گردد.

مقدمه: هدف ازآنجام این پژوهش بررسی درمان نوروفیدبک بر میزان جرئت ورزی و اضطراب افراد مبتلا به حمله هراس بود. روش: طرح کلی این پژوهش با توجه به اهداف و فرضیه های آن از نوع نیمه آزمایشی و اجرای پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بوده که بر روی 20 نفر از افرادی که به مراکز مشاوره و درمانی و کلینیک های روان پزشکی شهر تهران در سال 1395 مراجعه نمودند از طریق روش نمونه گیری تصادفی در دسترس از بین مراجعین بر اساس تشخیص بالینی روان پزشک معالج، افراد مبتلا به اختلال هراس شناسایی شدند به صورت گمارش تصادفی انتخاب شدند شرکت کنندگان به دو گروه 10 نفری آزمایش و گواه تقسیم شدند. برای گروه آزمایش درمان نوروفیدبک در 20 جلسه (45 دقیقه ای) انجام گرفت و گروه گواه هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. هر دو گروه در دو مرحله زمانی پیش آزمون و پس آزمون توسط آزمون اضطراب بک جهت تعیین میزان اضطراب و پرسشنامه ابراز وجود گمبریل و ریجی ارزیابی شدند. برای تحلیل داده های به دست آمده از آزمون آماری کوواریانس و تحلیل واریانس چند متغیره استفاده گردید. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان نوروفیدبک، بر کاهش اضطراب و افزایش جرئت ورزی افراد مبتلا به هراس اثر معناداری داشته است (05/0P

هدف از انجام این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش جرات ورزی بر اضطراب اجتماعی دانش اموزان نابینا بوده است. پژوهش مورد نظر از نوع نیمه آزمایشی است که در آن از طرح پیش آزمون – پس ازآزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان نابینای دوره ابتدایی(دوره اول و دوره دوم) شهر تهران تشکیل داد. تعداد اعضای نمونه در این پژوهش 16 نفر تعیین شد که به روش نمونه گیری در دسترس از جامعه مورد نظر انتخاب شدند. با توجه به کوچک بودن جامعه پژوهشی در این پژوهش سعی شد تا کلیه اعضای جامعه به عنوان نمونه لحاظ شوند. پس از انتخاب نمونه ، اعضا به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل (8 نفر آزمایش، 8 نفر کنترل ) گمارده شدند. ابزار گرد آوری اطلاعات شامل مقیاس اضطراب اجتماعی واتسون و فرند (1969) بود. برای بررسی فرضیه های پژوهش تحلیل کواریانس و تحلیل واریانس چند متغیری بکار رفت. نتایج حاصل از بررسی ها نشان داد که تفاوت مشاهده شده بین میانگین های نمرات اضطراب اجتماعی شرکت کنندگان برحسب عضویت گروهی در مرحله پس آزمون برای اضطراب اجتماعی با 99 درصد اطمینان و برای مولفه های آن یعنی اجتناب و پریشانی اجتماعی و ترس از ارزیابی منفی با 95 درصد اطمینان معنی دار می باشد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش معنوی، نظم جویی هیجانی و جرات ورزی با رضایت از زندگی دانشجویان دختربود. نمونه پژوهش شامل 231 نفر از دانشجویان دختربود که به صورت خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند.طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه هوش معنوی امرام و درایر (2007)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجانی گارنفسکی و همکاران (2001)، پرسشنامه جرات ورزی کمبریل و ریچی (1975) و پرسشنامه رضایت از زندگی داینر همکاران (1985) بود. برای تحلیل داده ها از روش  آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که بین هوش معنوی، نظم جویی هیجانی و جرات ورزی با رضایت از زندگی دانشجویان دختر رابطه مثبت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد هوش معنوی بهترین پیش بینی کننده رضایت از زندگی بود.

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی بر سلامت روانی، جرات ورزی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی به روش نیمه آزمایشی با گروه کنترل، همراه با پیش آزمون و پس آزمون انجام یافته است. جامعه آماری دانش آموزان دختر ششم ابتدایی شهر سقز در سال تحصیلی 400-99 بودند. وآزمودنی ها با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (25 نفر) و کنترل (25 نفر) مورد آزمون قرار گرفتند. گروه آزمایش، آموزش مهارت های زندگی را در 10 جلسه60 دقیقه ای دریافت کردند اما به گروه کنترل این آموزش ارائه نشد. جهت جمع آوری داده ها از الف) پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ ب) پرسشنامه جرأت ورزى گمبریل و ریچی ج) پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها کوواریانس چندمتغیری به کار گرفته شد. نتایج نشان داد آموزش مهارتهای زندگی در بهبود سلامت روانی، جرات ورزی و سازگاری اجتماعی، دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی در سطح تأثیر معنی داری دارد. برنامه آموزشی مهارت زندگی باعث افزایش سلامت روان، جرات ورزی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شد؛ بنابراین برنامه ریزی برای ارائه آموزش مهارت زندگی به دانش آموزان این گروه سنی اهمیت ویژه ای دارد. یافته ها اهمیت و لزوم گنجاندن برنامه آموزش مهارتهای زندگی را در مدارس ابتدایی متذکر می سازد.

بنا بر آموزه های دین اسلام؛ اخلاق، یکی از عوامل مؤثر در کاهش استرس و ایجاد آرام ش اس ت؛ همچنین شخص دارای توانایی جرأت ورزی، با ارزیابی موقعیت تصمیم می گیرد که چگونه بدون اضطراب یا احساس گناه عمل کند. آگاهی از استرس و اضطراب در افراد سبب مدیریت و کاهش اضطراب می شود. در این پژوهش محقق به دنبال پاسخگویی به این سؤال اساسی است که آیا میان هوش اخلاقی و جرات ورزی با استرس در زنان هیئت های مذهبی شهر تهران رابطه معناداری وجود دارد؟ پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است و به روش توصیفی- همبستگی انجام شده است. جامعه پژوهش بانوان هیئت های مذهبی شهر تهران در سال 1399 و نمونه آماری شامل 195 نفر می باشد. روش نمونه گیری با استفاده از جدول کرجسی مورگان و به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش برای هر سه متغیر پرسشنامه می باشد که هر سه ابزارهایی استاندارد و دارای روایی و پایایی می باشند. داده ها از طریق آزمون آلفای کرونباخ محاسبه گردید و با استفاده از نرم افزار spss تجزیه وتحلیل گردیدند. یافته ها نشان داد که هوش اخلاقی ومولفه های آن با استرس رابطه منفی و معنادار دارند. جرات ورزی و مؤلفه های آن نیز با استرس رابطه مثبت و معنادار دارند.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه الگوهای ارتباطی، خودکارآمدی و جرئت ورزی در دختران نوجوان با رفتار خودزنی و عادی صورت گرفت. این پژوهش از نوع علّی- مقایسه ای بود که به صورت گذشته نگر انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه دوره اول شهرانزلی در سال تحصیلی 98-1397  و همچنین نوجوانان ارجاع داده شده به اورژانس بیمارستان شهر انزلی می شود. حجم نمونه مورد مطالعه 60 نفر (30 دانش آموز با رفتار خودزنی، 30 دانش آموز بدون رفتار خودزنی) بودند که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل مقیاس خودکارآمدی شرر و مادوکس، پرسشنامه جرئت ورزی گمبریل و ریچی و مهارت های ارتباطی بارتون بود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین نمرات الگوهای ارتباطی و همه مؤلفه های آن (الگوی شنود، الگوی بازخورد و الگوی کلامی)، خودکارآمدی و جرئت ورزی در دختران نوجوان با رفتار خودزنی کمتر از دختران با رفتار عادی است. نتایج به دست آمده حاکی از پایین بودن سطح متغیرهای مورد مطالعه در دختران نوجوان با رفتار خودزنی بود که نیازمند برنامه های آموزشی به منظور افزایش و بهبود سطح این متغیرها در این گروه از نوجوانان است.

پژوهش حاضر با هدف مقایسه میزان اثربخشی بازی درمانی شناختی- رفتاری و قصه درمانی بر جرات ورزی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر صورت گرفت. این پژوهش، مطالعه ای نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر در سال تحصیلی 1399-1400 بود که در مدارس ابتدایی استثنایی شهر تبریز مشغول تحصیل بودند. نمونه ی آماری شامل 45 دانش آموز پسر مقطع ابتدایی بود که 15 نفر گروه آزمایش بازی درمانی، 15 نفر گروه آزمایش قصه درمانی و 15 نفر گروه کنترل با جایگزینی تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل انتخاب شد. جهت جمع آوری داده ها، مقیاس جرات ورزی گمبریل وریچی (1975) مورد استفاده قرار گرفت. یکی از گروه های آزمایش برنامه آموزشی بازی درمانی (8 جلسه 45 دقیقه ای بازی درمانی شناختی-رفتاری)، گروه دوم برنامه آموزشی قصه درمانی (8 جلسه 45 دقیقه ای قصه درمانی) و گروه کنترل مداخله دریافت نکردند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که بین بازی درمانی شناختی-رفتاری و قصه درمانی با گروه کنترل در جرات ورزی تفاوت معناداری وجود دارد (001/0p<). قصه درمانی نسبت به بازی درمانی در افزایش مهارت جرات ورزی اثربخش تر بود با ضریب تأثیر 69%. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که قصه درمانی و بازی درمانی شناختی- رفتاری می توانند به عنوان مداخلات تکمیلی در جهت آموزش جرات ورزی و بهبود مشکلات روان شناختی و رفتاری دانش آموزان کم توان ذهنی به کار گرفته شوند.

پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر درمان شناختی - رفتاری گروهی کودک و مادر - کودک بر اضطراب اجتماعی، عزت نفس و جرات ورزی دانش آموزان پایه های پنجم و ششم شهر اهواز صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه های پنجم و ششم مدارس شهر اهواز در سال تحصیلی 1393-1392 بود. از بین 525 دانش آموزا که به صورت تصادفی چند مرحله ای انتخاب شده بودند تعداد 36 نفر که دارای 1 انحراف استاندارد اضطراب اجتماعی بالاتر از میانگین بودند در سه گروه 12 نفره گمارده شدند. گروه یک، در درمان شناختی – رفتاری کودک و گروه دو در درمان شناختی – رفتاری مادر – کودک شرکت کردند، درحالی که گروه کنترل در هیچ درمانی شرکت داده نشدند. ابزارهای مورداستفاده شامل آزمون اضطراب اسپنس فرم کودکان، سیاهه اضطراب و فوبی اجتماعی کودکان و پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ است. طرح پژوهش، آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل می باشد. نتایج تحلیل فرضیه ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد که درمان شناختی – رفتاری مادر –کودک باعث کاهش معنی دار اضطراب اجتماعی، افزایش جرات ورزی و عزت نفس گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل گردید، درحالی که گروه شناختی – رفتاری کودک در مقایسه با گروه کنترل  فقط سبب کاهش معنی دار اضطراب اجتماعی و افزایش جرات ورزی گردید. مرحله پیگیری بین گروه های آزمایشی (کودک و مادر – کودک) و گروه گواه در متغیر اضطراب اجتماعی وجود دارد درحالی که در دو متغیر دیگر تفاوت معنی دار نیست.

هدف: هدف این پژوهش اثربخشی بازی درمانی به سبک آدلری بر جرات ورزی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان کازرون بوده است. روش کار: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر 14000 هزار نفر از دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان کازرون بود. حجم نمونه پژوهش 30 نفر بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. پس از اجرای پیش آزمون گروه آزمایش به مدت 8 جلسه (هر هفته یک جلسه 2 ساعته 10 تا 12) در معرض بازی درمانی به سبک آدلری بختیاری و همکاران (1396) قرار گرفتند. ابزار پژوهش حاضر پرسشنامه جرات ورزی لی (1985) بود. به منظور تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده گردید. نتایج: یافته ها نشان داد که بین میانگین جرات ورزی در گروه آزمایش و گواه تفاوت معنی داری در سطح (0001/P<) وجود دارد، به عبارت دیگر بازی درمانی به سبک آدلری باعث بهبود جرات ورزی در آزمودنی های گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه گردید.نتیجه گیری: نتیجه گیری کلی پژوهش نشان داد که با تقویت بازی درمانی به سبک آدلری در بین دانش آموزان می توان به بهبود جرات ورزی آنان در مدارس کمک فراوانی نمود.

استرس شغلی از تعاملات، وظایف و عوامل استرس زای شغلی ایجاد می شود و منجر به فرسودگی شغلی، افزایش غیبت، مشکلات سلامتی و ترک شغل می شود. افرادی دارای ویژگی های ذهن آگاهی بالا استرس شغلی کمتر، سازگاری بهتر و سلامت بیشتری دارند. بنابراین، این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر استرس شغلی و جرأت ورزی زنان شاغل انجام شد. این پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را تمام زنان شاغل دانشگاه شهید چمران اهواز در سال 1401 تشکیل دادند که تعداد 30 نفر از آن ها با استفاده از روش نمونه گیری داوطلبانه، انتخاب و به صورت تصادفی به گروه آزمایش و گروه کنترل تخصیص یافتند. گروه آزمایش 8 جلسه آموزش 90 دقیقه ای (هفته ای یک جلسه) کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی را دریافت و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با مقیاس استرس شغلی پارکر و دیویس (1983) و پرسشنامه جرأت ورزی گمبریل و ریچی جمع آوری و با آنالیز کوواریانس چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها تفاوت معناداری بین عملکرد دو گروه آزمایش و کنترل در نمرات استرس شغلی و جرأت ورزی در مرحله پس آزمون را نشان داد (001/0p<). بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی، یک آموزش مؤثر برای کاهش استرس شغلی و افزایش جرأت ورزی در زنان شاغل است. با توجه به اثربخشی این روش، توجه و اجرای چنین جلساتی توسط مدیران سازمان ها و سایر درمان گران خانواده توصیه می شود