فطرت

خداوند متعال انسان را آفرید و در او نیرو و کششی درونی به سمت خیرات و خوبی ها و صراط مستقیم قرار داد. این نیروی درونی «فطرت» نامیده می شود. گاهی در بین انسان ها کسانی دیده می شوند که در مسیری برخلاف فطرت خویش حرکت می کنند و به گم راهی می افتند. نوشتار پیش رو با هدف شناسایی عواملی که سبب انحراف فطرت از مسیر اصلی اش می شود، به رشتة تحریر درآمده است. این مقاله با روش تحقیق استنادی و با مراجعه به تفاسیر قرآن کریم، نگاشته شده است. در این مقاله، براساس آیات قرآن کریم یازده عامل (وسوسه های شیطانی، غفلت، کبر و خودبینی، پندارگرایی، دنیاگرایی، زنگار دل، پیروی از هوای نفس، دوست ناباب، شخصیت گرایی، پیروی نسنجیده از اکثریت ناآگاه، و گسستن پیوند ایمان و خانواده) به عنوان عواملی که سبب خاموشی نور فطرت می گردند، بررسی شده است. در پایان نیز راه کارهایی برای پیش گیری از ورود به این انحرافات بیان شده است.

مبحث فطریات از موضوعات مشترک میان رشته های بسیاری از علوم انسانی از جمله تفسیر قرآن، علم کلام، فلسفه، روانشناسی، علوم تربیتی، اقتصاد و جامعه شناسی است و دارای پیشینه ای به قدمت تاریخ مکتوب بشریت است که در نظریات سقراط(با عنوان نظریه مامایی)، افلاطون(نظریه استذکار و یادآوری)، ارسطو و اندیشمندان مسلمانی همچون؛ فارابی، ابن سینا، طوسی(قاعده حسی بودن علوم نه فطری بودن آنها) خود را نشان داده است. هدف از پژوهش پیش رو بررسی فطرت و دلالت-های تربیتی آن شامل؛ مبانی، مبدأ، مربی، متربی، مواعظ و اصول، محیط، منابع، موانع، مسیر، مرکب، میل، معرفت، مجاهدت، ممارست، مقاصد، منازل، مراحل، معیار و ملاک، محاسبه و ارزیابی، معینان و مشوقان، متد(روش)، محتوا، محصول و فراورده ها که تحت عنوان بیست و سه میم تعلیم وتربیت نامیده می شوند در مدرسه موحدانه اسلامی و با بهره گیری از مستندات قرآنی و نظر متخصصان و به شیوه کیفی و از نوع تحلیل- توصیفی است.