ویتامینD

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر ویتامین D و تمرین تداومی بر آپوپتوز در بافت آئورت در رت های مسموم شده با آب اکسیژنه بود. تعداد 36 رت نر بالغ در شش گروه به صورت زیر تقسیم شدند: گروه اول: کنترل؛ گروه دوم: دی متیل سولفوکساید (DMSO)؛ گروه سوم: آب اکسیژنه؛ گروه چهارم: دریافت داخل صفاقی آب اکسیژنه و ویتامین D؛ گروه پنجم: آب اکسیژنه + فعالیت تمرینی منظم؛ گروه ششم: آب اکسیژنه + ویتامین D + فعالیت تمرینی منظم. سپس، رت ها قربانی شدند و از بافت آئورت جدا شدند و مقدار پروتئین های کاسپاز سه، Bax و Bcl2 با روش الایزا اندازه گیری شد. از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه برای آنالیز داده ها استفاده شد و معناداری به ص ورت 0.05  P < درنظر گرفته شد. نتایج نشان داد گروهی که فقط آب اکسیژنه دریافت کردند، نسبت به سایر گروه ها سبب افزایش Bax، کاسپاز سه و نسبت Bax/Bcl2 شدند و نیز میزان Bcl2 را کاهش داده بودند  (P < 0.05). همچنین، مشخص شد که ویتامین D، انجام تمرین تداومی و ترکیب این دو نیز سبب کاهش Bax، کاسپاز سه و نسبت Bax/Bcl2 و افزایش میزان پروتئین Bcl2 نسبت به گروهی که فقط آب اکسیژنه دریافت کردند، شدند (P < 0.05). تمرین های تداومی همراه با مکمل ویتامینD  باعث کاهش آپوپتوز ازطریق کاهش نسبت Bax/Bcl2 می شوند که احتمالاً این امر از آسیب های واردشده به بافت آئورت جلوگیری می کند.

پوکی استخوان با کاهش موادمعدنی استخوان ها مشخص شده و موجب شکنندگی استخوان ها می شود. هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر 8 هفته تمرین هوازی با محدودیت جریان خون و مکمل گیری ویتامین D بر بعضی از نشانگرهای متابولیسم استخوانی زنان میانسال بود. در این پژوهش 30 زن با سن 7.44 ± 42.76 سال، قد 5.74 ± 157.90سانتی متر، وزن 9.68 ± 70.55 کیلوگرم و توده بدنی 3.87 ± 28.33 کیلوگرم بر متر مربع که برای تندرستی تمرین می کردند، در سه گروه 10 نفری شامل دوگروه تمرین هوازی با و بدون محدودیت جریان خون که هر دو مکمل ویتامین D مصرف می کردند و یک گروه کنترل بدون فعالیت با مصرف شبه دارو تقسیم شدند. گروه های تجربی به مدت 8 هفته، هفته ای 3 روز و روزی یک ساعت همراه با مصرف 400 واحد ویتامین D تمرین کردند. غلظت نشانگرهای کلسیم و فسفر به روش فتومتریک و آلکالین فسفات به روش DGKc (استاندارد انجمن بیوشیمی آلمان) پیش و پس از تمرینات با آزمایش سرم خون اندازه گیری شدند. جهت بررسی توزیع داده ها، از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و برای بررسی میزان تاثیر گذاری تمرینات و تفاوت میان گروه ها از تحلیل واریانس با اندازه های تکراری استفاده شد. تاثیر تمرینات هوازی با محدودیت جریان خون و مصرف ویتامین D بر آلکالین فسفاتاز و فسفر، با وجود تاثیرات خوب، معنی دار نبوده، اما بر کلسیم معنی دار بوده است. همچنین مقایسه میان گروهی نشان داد تفاوت میان آلکالین فسفات و فسفر گروه ها غیرمعنی دار، اما در کلسیم به نفع گروه محدودیت جریان خون معنی دار بوده است. هر دو روش تمرین هوازی با و بدون محدودیت جریان خون با مکمل گیری ویتامین D تاثیرات مفیدی بر املاح استخوانی داشته و از روند پوکی استخوان در بانوان جلوگیری نموده اما، روش با محدودیت جریان خون تاثیر بیش تری دارد.

زمینه و هدف : ورزش یک محرک فیزیولوژیک قوی است که می تواند با تاثیر بر روی تعدادی از مسیرهای پیام دهی خارج سلولی و داخل سلولی به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر روند آپوپتوزیس ریه اثرگذار باشد. هدف تحقیق حاضر، بررسی تاثیر تمرین هوازی و ویتامینD  بر بیان ژن های آپوپتوزیس کاسپاز-3، BCL2،BAX   و نسبت BCL2/BAX در ریه رت های نر مسموم شده با آب اکسیژنه بود. روش تحقیق : در این مطالعه 48 سر موش نر بالغ ویستار به روش تصادفی به 6 گروه (هر گروه 8 موش) شامل آب اکسیژنه دو برابر (2H)؛ 2H₂O₂ + ویتامین D₃ (2HD)؛2H₂O₂  + تمرین ورزشی (2HE)؛ 2H₂O₂ + D₃+ E (2HDE)؛ دی متیل سولفوکساید (DMSO)، و کنترل (C) تقسیم شدند. جهت القای آپوپتوزیس تزریق درون صفاقیH₂O₂  با دوز 2 میلی مول/کیلوگرم به صورت 3 بار در هفته و یک ساعت قبل از تمرین انجام شد. همچنین 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، رت ها قربانی و نمونه های بافتی آن ها  جدا شده و در دمای C°75- نگهداری شدند. سپس  با استفاده از روشRT-PCR ، بیان ژن های کاسپاز-3، BAX ،BCL2   و نسبتBAX/BCL2  بافت ریه مورد سنجش قرار گرفت. با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس یک راهه و دو راهه و آزمون توکی در سطح معنی داری 0/05p <؛ داده ها تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها : بیان ژنBCL2  درگروه 2HE (0/004=p) و 2HD (0/006=p) نسبت به گروه کنت رل اف زایش معن ی داری پی دا ک رد؛ در ح الی که بیان ژنBAX ،BCL2/BAX  و کاسپاز-3 در گروه 2HE و 2HD به طور معنی داری (0/05>p) کمتر از گروه کنترل بود. از طرف دیگر،2HDE  اثر کاهنده بر بیان ژن BAX (0/03=p) و نسبتBCL2/BAX   (0/04=p) داشت؛ در حالی که بر بیان ژنBCL2  و کاسپاز 3 اثر معنی داری نداشت (0/05<p). نتیجه گیری : به نظر می رسد که یک دوره تمرین هوازی همراه با مکمل یاری ویتامین D با تغییرات معنی دار در بیان ژن های دخیل در آپوپتوزیس ناشی از H₂O₂ می توانند به عنوان یک روش درمانی مکمل در کنار سایر روش ها، برای تعدیل در آپوپتوزیس بافت ریه کار گرفته شوند.