ساختار هدف

پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش واسطه ای اهداف پیشرفت در ارتباط بین ساختار هدف نظام آموزشی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان انجام شده است. جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشکده های فنی و مهندسی 5 دانشگاه سراسری تهران می باشد که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد 400 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شده است. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه ساختار هدف کلاسی میگدلی و پرسشنامه اهداف پیشرفت الیوتومکگرگور می باشد و برای اندازه گیری پیشرفت تحصیلی دانشجویان از معدل کل دانشجویان درترم گذشته استفاده شده است. داده های پژوهش از طریق مدل معادلات ساختاری، مفروضه پژوهش را مورد بررسی قرار دادند. نتایج پژوهش بیان کننده این است که ساختار هدف با واسطه گری کامل اهداف پیشرفت، 23 درصد از تغییرات پیشرفت تحصیلی دانشجویان را تبیین می کنند و به ترتیب اهداف پیشرفت رویکردی- عملکردی، ساختار هدف رویکردی- عملکردی، ساختار هدف تسلطی،  اهداف پیشرفت رویکردی- تسلطی، اهداف پیشرفت اجتنابی- تسلطی، اهداف پیشرفت اجتنابی- عملکردی و ساختار هدف اجتنابی- عملکردی، پیشرفت تحصیلی دانشجویان را تبیین می کنند. با توجه به ادراک بیشتر ساختار هدف عملکردی در دانشجویان و هدف گزینی عملکردی آنها، پیشنهاد می شود برنامه ریزی ساختار آموزش عالی بیشتر مبتنی بر ساختار هدف تسلطی باشد تا با هدایت دانشجویان به سمت اهداف پیشرفت تسلطی، میزان تعهد آنان را به یادگیری افزایش دهند.