اهداف مشترک

امروزه با توجه به رشد سیستم های اطلاعاتی، به اشتراک گذاری دانش عاملی مهم برای روان سازی فعالیت های زنجیره تأمین و افزایش سودهای عملیاتی است. به اشتراک گذاری دانش می تواند درنتیجه توسعه اعتماد بین شرکای تجاری و برقراری روابط بلندمدت بین آن ها ترغیب شود. در این مطالعه مدلی برای ترغیب سازمان ها برای به اشتراک گذاری دانش در زنجیره تأمین ارائه شده است که می تواند به گسترش مبانی نظری موضوع بین سازمانی منجر شود. این مدل بر اساس عوامل اجتماعی و فرهنگی مؤثر بر افزایش اعتماد بین سازمانی و درنتیجه به اشتراک گذاری دانش است. روش این پژوهش توصیفی پیمایشی محسوب می شود. تعداد 196 نفر به عنوان نمونه به روش تصادفی ساده از میان کارکنان یکی از شرکت های تابعه صنایع پتروشیمی انتخاب شده و تعداد 180 پرسشنامه تکمیل و بازگشت داده شد. نتایج با استفاده از روش های آماری و مدل معادلات ساختاری به کمک نرم افزار Amos بررسی و تحلیل شد. یافته های تحقیق نشان می دهد که اهداف مشترک و درونی سازی رابطه، به طور مثبت بر افزایش اعتماد بین سازمانی مؤثر است و اعتماد بین سازمانی بر افزایش همکاری و در نتیجه افزایش احتمال به اشتراک گذاری دانش بین سازمانی مؤثر است.

مقدمه و هدف: بهبود مدرسه موجب افزایش ظرفیت معلمان و رهبران و در نهایت باعث بهبود نتایج یادگیری دانش آموزان می شود. هدف از این تحقیق ارائه یک مدل برای ارتقای هماهنگی و رهبری آموزشی جهت بهبود مدرسه است.  روش شناسی پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری اطلاعات از نوع توصیفی- همبستگی مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری به روش تحلیل مسیر می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل تمام معلمان مقطع ابتدایی ناحیه یک شهر ارومیه به تعداد 1113 نفر است که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد 290 نفر به عنوان نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد رهبری توزیع شده هولپیا و همکاران (Hulpia et al., 2009) استفاده شد که شامل 40 گویه است. پس از تایید روایی صوری و محتوایی ابزار پژوهش توسط تعدادی از خبرگان، بوسیله تحلیل عاملی اکتشافی پنج مولفه ی، هماهنگی آموزشی، رهبری آموزشی، اهداف مشترک، کار مشترک و مشارکت در تصمیم گیری استخراج شد و پایایی ابزار پژوهش با استفاده از روش آلفای کرونباخ مقدار 953/0 محاسبه شد. ارتباط متغیرها از طریق مدل یابی معادلات ساختاری با روش تحلیل مسیر مورد آزمون قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که رهبری آموزشی 20 درصد، کار مشترک 18 درصد، اهداف مشترک 41 درصد و مشارکت در تصمیم گیری 21 درصد از واریانس هماهنگی آموزشی را تبیین می کنند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به روابط بین متغیرهای رهبری آموزشی، کار مشترک، اهداف مشترک و مشارکت در تصمیم گیری می توان گفت که، مجموعه ی این مولفه ها باعث ایجاد هماهنگی در مدرسه می شوند که در نهایت باعث بهبود مدرسه و افزایش یادگیری دانش آموزان می شود.