تصمیم های مالی

تصمیم گیری جزو مهم ترین وظایف مدیریت به شمار می رود. تصمیم های اتخاذشذه می تواند به دلایل متعدد، نامناسب بوده و کسب وکار را با خطرات جدی مواجه سازند. چنین پیامدی می تواند ناشی از قصور در انجام کامل و صحیح عمل و یا به واسطه بروز خطاهای تصمیم گیری باشد. از جمله خطاهای تصمیم گیری می توان به «خطای تعهد بیش از حد» اشاره کرد. منظور از خطای یادشده، افزایش سرمایه گذاری در راستای توالی تصمیم هایی است که در گذشته اخذ شده و تصمیم گیرانی که مسئول پیامدهای تصمیم خود هستند، در مواجهه با بازخورد منفی دریافتی، نسبت به آن اقدام ها، متعهد می شوند. مقاله حاضر، به آزمون تعهد بیش از حد در حوزه بودجه بندی سرمایه ای می پردازد. مشارکت کنندگان در پژوهش حاضر شامل دانشجویان رشته های اقتصاد، مالی و حسابداری هستند. نتایج حاکی از عدم تأثیر خطای تعهد بیش از حد بر تصمیم های بودجه بندی سرمایه ای و بنابراین رد پدیده یادشده است.

مشغله اعضای هیأت مدیره به معنای عضویت همزمان در هیأت مدیره سایر شرکت ها، از جمله ویژگی های مدیران در مکانیسم های راهبری شرکتی است که در پژوهش های اخیر نیز مورد توجه قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین مشغله اعضای هیأت مدیره و تصمیم های مالی و اثر تعدیلی مراحل چرخه عمر بر این رابطه است. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از داده های نمونه ای متشکل از 174 شرکت عضو بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1389 تا 1401 صورت پذیرفت. برای آزمون فرضیه ها از الگوهای رگرسیونی با برآوردگر حداقل مربعات و روش پانل پویا با برآوردگر گشتاورهای تعمیم یافته به عنوان روش مکمل استفاده شد. نتایج آزمون فرضیه ها نشان داد مشغله اعضای هیأت مدیره با متغیرهای نگهداشت وجه نقد ارتباط مثبت و معنادار، با هزینه های فروش، عمومی و اداری نیز ارتباط مثبت و معنادار و با مخارج سرمایه ای ارتباط منفی و معنادار دارد. همچنین یافته ها بیانگر نقش تعدیل گری مراحل چرخه عمر در ارتباط بین مشغله اعضای هیأت مدیره با نگهداشت وجه نقد و مخارج سرمایه ای است. آزمون های تکمیلی استحکام نتایج اصلی را تایید می نماید. نتایج پژوهش نشان می دهد برای استفاده از اعضای پرمشغله در ساختار هیأت مدیره بایستی احتیاط شود زیرا نسبت بالای اعضای پرمشغله باعث تصمیم های ناکارا از جمله کاهش مخارج سرمایه ای، افزایش نگهداشت وجه نقد و افزایش هزینه های فروش، عمومی و اداری می شود.