تقویت کننده ها

زمینه و هدف: هدف از تحقیق حاضر، آگاهی از میزان اثربخشی تکنیک های انضباطی رؤسای کلانتری های شهر تهران در تغییر و اصلاح رفتار کارکنان بوده است. روش شناسی: جامعه آماری این تحقیق شامل؛ کلیه کارکنان کلانتری های شهر تهران می باشد که نمونه ای با حجم 126 نفر به صورت تصادفی خوشه ای از بین آنها انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 28 سوال و پایایی 97/0 بوده است. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که؛ رؤسای کلانتری های شهر تهران به شرایط اثربخشی تکنیک های انضباطی (شامل هدفمندی، فوریت،  تنوع و رعایت عدالت و اعمال تقویت های مثبت) توجه بیشتری دارند که در این میان، بالاترین میانگین مربوط به شرط تنوع تقویتی مورد استفاده رؤسای کلانتری ها است که این موضوع نشان می دهد، آنان در تغییر و اصلاح رفتار کارکنان از تقویت کننده های مختلف بهره می برند. دوم اینکه، پنج فرضیه تحقیق مرتبط به شرایط کاربرد روش ها، با استفاده از آزمون تی، مورد تأیید قرار گرفته اند. نتیجه گیری: رؤسای کلانتری های شهر تهران در تغییر و اصلاح رفتار کارکنان خود هدفمند هستند، از تنوع تقویتی بهره گرفته و به فوریت آن توجه دارند و در این راستا ضمن بهره گیری از تقویت های مثبت در رفتار خود، عدالت را نیز رعایت می کنند که این موضوع می تواند ضمن افزایش بهره وری کارکنان، موجب انجام وظایف مطلوب آنان برای پیشگیری از جرایم در سطح جامعه شود.

امروزه بیش از یک سوم مردم جهان در ابنیه خاکی زندگی می کنند. یکی از مساله های قابل توجه در این بناها، ایجاد ترک و شکست در زمان زلزله و عدم مقاوم سازی کامل آنها در برابر نیروهای افقی و عمودی می باشد. مقاوم سازی سازه های خشتی به واسطه بکارگیری تقویت کننده ها، یکی از راه حل های معمول در سازه های خشتی می باشد. در دوران معاصر آیین نامه های موجود در ایران استفاده از خشت را علی رغم قابلیت های بسیار، محدود کرده است. این در حالی است که در چند دهه اخیر بسیاری از کشورهای توسعه یافته دنیا، در پی تنظیم و ثبت آیین نامه ها و استانداردهایی مشخص برای ساخت و ساز با مصالح خاک و خشت بوده اند. کشورهای آلمان، استرالیا، آمریکا، پرو، مراکش، ترکیه و برخی دیگر از کشورها در این حوزه پیشقدم بوده و تلاش کرده اند بر اساس مطالعه دقیق رفتار سازه های خشتی، به استخراج ضوابط و استانداردهای مشخص در مقاوم سازی این گونه از بناها دست یابند. این مقاله از مجموع آیین نامه های کشورهای مختلف؛ آیین نامه کشورهای نیوزیلند، مراکش، پرو و آمریکا (نیومکزیکو) را جهت مطالعه و تحلیل انواع تقویت کننده ها در جهت مقاوم سازی بناهای خشتی در مقابل زلزله انتخاب کرده است. این پژوهش مبتنی بر روش «توصیفی- تحلیلی» و «پژوهش در متن» می باشد و شیوه گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای است. لذا می کوشد تا با بررسی آیین نامه خشت در کشورهای مورد مطالعه، به استنتاج و جمعبندی روشنی از نحوه بکارگیری عناصر تقویت کننده در مقاوم سازی بناهای خشتی دست یابد. بررسی ها نشان می دهد عناصر تقویت کننده در آیین نامه کشورهای مورد مطالعه، از مصالح سخت و غیر همگن با خشت به سمت مصالح نرم و بومی پیش رفته است. قابلیت انعطاف پذیری مصالح تقویت کننده در مقابل نیروهای زلزله، یکی از موضوعاتی است که در آیین نامه های جدید بسیار به آن توصیه شده است. در میان آیین نامه کشورهای مورد مطالعه، آیین نامه کشورهای پرو و تا حدودی مراکش توصیه های بسیاری به استفاده از مصالح نرم، همگن و انعطاف پذیر داشته است.