ناامنی شخصی

امروزه شاهد این موضوع هستیم که سهم محصولات نوستالژیک در سبد مصرفی خانوارها در حال افزایش است. بازاریابان سعی دارند به منظور متمایز نمودن محصولات خود از علاقه مصرف کنندگان به دوران گذشته در طراحی محصولات نوستالژیک استفاده نمایند. یکی از کارکردهای مصرف محصولات نوستالژیک ایجاد احساس خوشایند در مصرفکننده است. مصرف کنندگان هنگام احساس ناامنی، تهدید و تشویش با استفاده از محصولات نوستالژیک احساس آرامش را برای خود فراهم می سازند. هدف اصلی پژوهش بررسی تأثیر ناامنی شخصی بر فراخوانی نوستالژی است. روش تحقیق از نوع طرح تحقیق تجربی گروه کنترل فقط با پس آزمون است. جامعه مورد نظر دانشجویان دانشکده مدیریت دانشگاه آزاد گنبد کاووس است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی در دو بخش بررسی مقدماتی و اصلی پژوهش به ترتیب از 57 و 191 دانشجو اطلاعات گردآوری گردید. در بررسی مقدماتی به دستکاری متغیر ناامنی شخصی در میان نمونه های اولیه از طریق ارائه سناریوهای متفاوت میان گروه آزمایش و کنترل پرداخته شد. پس از مشاهده تفاوت معنی داری در میانگین متغیر ناامنی شخصی میان دو گروه؛ سپس به بررسی و آزمون فرضیات با استفاده از تکنیک مدل معادلات ساختاری پرداخته شده است. یافته ها نشان می دهد که ناامنی شخصی احساس نوستالژی را در افراد برمی انگیزاند و عزت نفس رابطه میان ناامنی شخصی و نوستالژی را تعدیل می کند. نوستالژی برانگیخته شده در مصرف کنندگان منتهی به قصد خرید محصولات نوستالژیک می شود و قصد خرید به صورت مثبت و معنی داری بر رفتار خرید محصولات نوستالژیک تأثیر می گذارد.