عدالت کلاسی

پژوهش حاضر، با هدف بررسی رابطه ی محق پنداری تحصیلی و عدالت کلاسی با آداب گریزی تحصیلی با واسطه گری درگیری تحصیلی انجام شد. برای انجام این پژوهش، تعداد 421 نفر از دانشجویان دانشگاه شیراز با روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، شامل پرسشنامه تجدیدنظر شده آداب گریزی در آموزش پرستاری (کلارک و همکاران، 2015)، مقیاس محق پنداری تحصیلی (آکاکاسو، 2002)، مقیاس عدالت کلاسی (چیرا و همکاران، 2016) و پرسشنامه درگیری تحصیلی (ریو، 2013) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با روش آماری مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارAMOS انجام شد. نتایج نشان داد، مدل این پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است. با توجه به یافته ها، درگیری تحصیلی، نقش واسطه ای در رابطه عدالت کلاسی و محق پنداری تحصیلی با آداب گریزی تحصیلی داشت. به این معنا که با افزایش عدالت کلاسی، درگیری نیز افزایش یافته و از این طریق، آداب گریزی تحصیلی کاهش یافته است. همچنین، با افزایش محق پنداری تحصیلی، درگیری کاهش یافته و از این طریق، آداب گریزی تحصیلی افزایش یافته است. پژوهش حاضر با ارائه الگویی از آداب گریزی تحصیلی می تواند به مسئولان آموزش عالی کمک نماید با پیشگیری از رفتارهای نامطلوب تحصیلی، زمینه بهبود و ارتقای یادگیری دانشجویان را فراهم آورند.