معماری شغلی

هدف از انجام پژوهش حاضر طراحی و آزمون الگویی از برخی پیشایندها و پیامدهای معماری شغلی، در کارکنان شرکت ملی حفاری اهواز است. نمونه این پژوهش شامل 300 نفر (241 مرد و 59 زن) از کارکنان شرکت ملی حفاری ایران بود که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه های معماری شغلی، تمرکز تنظیمی، خودکارآمدی شغلی، التزام شغلی، عملکرد شغلی و شکوفایی استفاده شد. تحلیل داده های پژوهش با استفاده از الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و با نرم افزارهای SPSS ویراست 24 AMOS ویراست 24 انجام گرفت. الگوی فرضی پژوهش از برازش خوبی با داده ها برخوردار نبود. برازش بهتر از طریق حذف 5 مسیر غیر معنی دار (تمرکز اجتنابی بر منابع ساختاری معماری شغل، خودکارآمدی شغلی بر منابع اجتماعی معماری شغل، ابعاد چالش برانگیز معماری شغل بر شکوفایی، ابعاد بازدارنده معماری شغل بر عملکرد شغلی و التزام شغلی بر عملکرد شغلی)، و همبسته کردن خطاهای پنج مسیر حاصل شد. یافته ها حاکی از آن بود که التزام شغلی و عملکرد شغلی در رابطه بین معماری شغلی و شکوفایی نقش میانجی را ایفا کردند.