شهر سلفچگان

مطالعات مربوط به کیفیت زندگی در ابتدا بیشتر در زمینه های مربوط به سلامتی و توان بخشی معلولان، ناتوان های جسمی و ذهنی، کهنسالان، کودکان و زنان بوده است. رفته رفته جنبه های اقتصادی و اجتماعی هم به آن افزون گردیده است. در این پژوهش که با روش تحلیلی و شیوه میدانی صورت گرفته است، سعی گردیده نسبت به ارزیابی و عملکرد منطقه ویژه اقتصادی سلفچگان در حوزه کیفیت زندگی شهروندان شهر پرداخته شود. با استفاده از پرسشنامه نسبت به جمع آوری دیدگاه ها در زمینه عملکرد منطقه در ابعاد مسکن، درآمد و اشتغال، حمل و نقل، امنیت اجتماعی، ابعاد اجتماعی و فرهنگی و تعلقات زندگی پرداخته شد. برای تحلیل داده های گردآوری شده در نرم افزار SPSS نسبت به انجام آزمون های کای اسکوئر، T-Test و برای سنجش همبستگی میان شاخص های عینی و ذهنی کیفیت زندگی از آزمون همبستگی پیرسون و رگراسیون استفاده گردیده است. نتایج بیانگر است که با توجه به خروجی های منفی در حوزه های مسکن (11/21-) ، درآمد و اشتغال (40/8-)، حمل و نقل (46/17-)، ابعاد اجتماعی و فرهنگی (97/12-) بیانگر پایین بودن کیفیت زندگی در این حوزه ها است. این در حالی است که فقط در حوزه های امنیت اجتماعی (90/9+)  و تأسیسات و تجهیزات شهری (37/16+) شاخص t مثبت بوده است، که بیانگر رضایت شهروندان در این حوزه می باشد. همچنین با توجه به مدل همبستگی به کار رفته در این پژوهش، میان شاخص های عینی و ذهنی رابطه برقرار می باشد و مقدار آماره محاسبه شده (659/0) می باشد.