تعداد تثبیت

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تکلیف ثانویه شناختی بر رفتارهای خیرگی و مهارت تصمیم گیری بازیکنان فوتبال بود. شرکت کنندگان 24 فوتبالیست پسر ماهر و مبتدی با دامنه سنی 19 تا 25 سال بودند که در دو گروه ماهر (12 نفر) و مبتدی (12 نفر) قرار گرفتند. بازیکنان ماهر و مبتدی 30 تصویر از موقعیت های مختلف حمله را مشاهده کردند که باید پاسخ صحیح خود را ازمیان گزینه های (شوت، پاس و دریبل) انتخاب می کردند. بازیکنان تکلیف را یک بار با تکلیف ثانویه شناختی و یک بار بدون تکلیف ثانویه شناختی اجرا کردند. سرعت و دقت تصمیم گیری با استفاده از نرم افزار تصمیم گیری و رفتار خیرگی با استفاده از دستگاه ردیابی حرکات چشم ثبت شدند. نتایج آزمون تحلیل واریانس (دو گروه در دو نوع آزمون) نشان داد که سرعت و دقت تصمیم گیری در دو گروه با تکلیف ثانویه شناختی کاهش معناداری نسبت به تکلیف مجرد دارند. همچنین، تعداد و مدت تثبیت های دو گروه در تکلیف ثانویه، کاهش معناداری نسبت به تکلیف مجرد دارند. به طورکلی، در ورزش هایی مانند فوتبال برای حس کردن موقعیت های دائماً درحال تغییر، به مهارت های ادراکی باید توجه و تأکید شود و روش های تمرینی مؤثری باید به کار گرفته شوند.

مکانیزم های درگیر در خبرگی در دهه اخیر به شدت مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. آنها به دنبال کشف این مطلب هستند که چگونه افراد برای کسب مهارت بیشتر با تکالیف پیچیده روبه رو می شوند و بر محدودیت ها غلبه می کنند. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه رفتارهای خیرگی و مهارت تصمیم گیری در فوتبالیست های ماهر (12 نفر) و مبتدی (12 نفر) بود. شرکت کنندگان در این پژوهش 24 فوتبالیست پسر 19 تا 25 ساله بودند که در دو گروه ماهر و مبتدی قرار گرفتند. بازیکنان ماهر و مبتدی تصاویری از موقعیت های مختلف را مشاهده کردند و پیش بینی خود را در مورد ضربه موردنظر با انتخاب کلید مناسب در حداقل زمان ممکن ارائه دادند. تعداد و مدت تثبیت ها از طریق دستگاه ردیابی حرکات چشم به همراه دقت و سرعت تصمیم گیری برای هر آزمودنی ثبت شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس در مورد مهارت تصمیم گیری نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه در سرعت و دقت تصمیم گیری وجود دارد؛ اما نتایج حاصل از رفتارهای خیرگی نشان داد که تفاوت معناداری بین تعداد و مدت تثبیت های دو گروه وجود ندارد. این نتایج نشان می دهد که بازیکنان ماهر براساس ادراک چشمگیری قادر به انتخاب نشانه های مربوطه از صفحه نمایش هستند. علاوه بر این نتایج نشان می دهد که بازیکنان ماهر ادراک بینایی بالاتر و تصمیم گیری بهتری را در مقایسه با بازیکنان مبتدی نشان می دهند.

در دهه اخیر پژوهشگران زیادی به مکانیسم های درگیر در خبرگی توجه کرده اند. آن ها به دنبال کشف این مطلب هستند که چگونه افراد برای کسب مهارت بیشتر با تکالیف پیچیده روبه رو می شوند و بر محدودیت ها غلبه می کنند؛ بنابراین، پژوهش حاضر با هدف مقایسه رفتارهای جست وجوی بینایی بسکتبالیست های ماهر و مبتدی تحت تأثیر محدودیت های زمانی انجام شد. شرکت کنندگان 24 بسکتبالیست دختر ماهر و مبتدی با دامنه سنی 19 تا 26 سال (میانگین = 5/22) بودند که در دو گروه ماهر (12 نفر) و مبتدی (12 نفر) قرار گرفتند. تکلیف مدنظر در این پژوهش، تحت تاثیر شرایط محدودیت زمانی صفر درصد، 25 درصد و 50 درصد اجرا شد. تکلیف شامل 10 شوت یکدست بسکتبال در هریک از شرایط محدودیت زمانی بود. رفتارهای جست وجوی بینایی (تعداد و مدت تثبیت ها) با استفاده از دستگاه ردیابی حرکات چشم ثبت شد و برای تحلیل نتایج از تحلیل واریانس (دو گروه در سه نوع آزمون) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین تعداد تثبیت ها(F_(1,22)=5.75, P=0.02) و مدت تثبیت ها (F_(1,22)=11.02, P=0.003)در افراد ماهر و مبتدی با و بدون محدودیت زمانی تفاوت معناداری وجود داشت. براساس نتایج این پژوهش، رفتارهای جست وجوی بینایی می توانند یکی از عوامل متمایزکننده در افراد با سطوح مهارتی متفاوت باشد که توجه به آن ها می تواند به افزایش خبرگی در ورزش کمک کند.