سازگاری روان

لکنت یکی از بیماریهای بحث برانگیز و یک اختلال گفتاری چند وجهی روانی حرکتی است که در جریان طبیعی گفتار فرد روی می دهد و همراه با تغییرات رفتاری، شناختی و نگرشی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری روانی و تنطیم هیجان و سازگاری روان در افراد دارای لکنت بود . بدین منظور از میان مراجعه کننده به مراکز گفتار درمانی 30 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند . هر دو گروه قبل و بعد از شرکت در جلسات آموزشی و 6 ماه بعد از آن، از نظر میزان پریشانی و گفتار نامناسب مورد آزمون قرارگرفتند . گروه آزمایش در 12 جلسه درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شرکت کردند ولی گروه گواه هیچگونه آموزشی دریافت نکرد. داده ها از طریق تحلیل کواریانس واریانس با استفاده از نرم افزار SPSS - 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس داده ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش بهبود گفتار بیماران مبتلا به لکنت زبان موثر است؛ بنابراین می توان با استفاده از این شیوه در کاهش پریشانی و گفتار نادرست این بیماران کمک کرد و از گسترش پریشانی و گفتار نامتناسب و نامفهوم آنها کاست.