مدل اجتماعی

با تحلیل و بررسی دیدگاه های مطرح شده در چند دهه اخیر در مورد جهانی شدن فرهنگ و فرصت ها و چالش های متعاقب آن، می توان ضرورت طراحی و تدوین مدل بومی خط مشی گذاری فرهنگی برای جوامع مختلف را بر اساس ارزش ها و اعتقادات بنیادی شان بیش از هر زمان دیگر احساس کرد. غفلت کردن و یا بدون برنامه و بی هدف عمل کردن در این حوزه می تواند موفقیت سایر حوزه های کلان اقتصادی، سیاسی و اجتماعی را به شدت تحت تأثیر قرار دهد. موفقیت یک مدل خط مشی گذاری فرهنگی نیز از یک طرف منوط به بهره گیری حداکثری آن از خلاقیت ها و نوآوری ها بوده و از طرف دیگر نیازمند جلب مشارکت شهروندان، گروه های ذی نفع و تشکل های اجتماعی در کنار خبرگان و خط مشی گذاران است. در این مطالعه ضمن بررسی چند مدل خط مشی گذاری عمومی، به چگونگی کاربرد مدل اجتماعی خط مشی گذاری در نهادها و سازمان های فرهنگی کشور پرداخته می شود.

در قرن بیست و یکم انسان به قرن دگرگونی های فزاینده گام می نهد و با مسائل پیچیده تر و مشکل تری رو به رو خواهد شد. برای رویارویی با قرن جدید، نیاز به تصمیم ها و خط مشی های پیچیده و جدید است و اگر نظام سیاستگذاری نتواند خود را با پیچیدگی ها و تغییر های زمان هماهنگ کند، چیزی جز زیان نصیب ما نخواهد شد. بر این اساس، هدف کلی تحقیق حاضر ارائه الگوی بهینه تصمیم گیری مبتنی بر مدل اجتماعی تصمیم گیری در سازمان های دولتی است. مسئله پژوهش این است که مشارکت ذی نفعان در تصمیم گیری، چارچوب ارزشی حاکم، توجه به آثار و علل به وجود آمدن مسئله و طی کامل مراحل فرایند تصمیم گیری، بر مبنای مدل اجتماعی چه اثراتی در تصمیم گیری مدیران دولتی می تواند داشته باشد.

مقدمه: معلولیت یا ناتوانی یکی از پدیده های پیدا و پنهان زندگی امروزه بشر است. پیدا از آن جهت که نرخ افراد دارای معلولیت بسیار بالا و در حال رشد است و پنهان از آن جهت که چندان مورد توجه جریان اصلی جامعه و سیاست گذاران اجتماعی نبوده است. در طول تاریخ بشر برخورد با معلولیت شکلهای متفاوتی به خود گرفته و از برخی جهات انسانی تر و از برخی جهات تبعیض گرایانه بوده است. این مقاله در نظر دارد با رویکرد جامعه شناختی به داده های موجود در دو سطح جهانی و ملی، پدیده معلولیت را مورد بررسی قرار دهد و به نوعی آن را به عنوان یک مسئله اجتماعی معرفی کند. مرور انتقادی منابع: آنچه که امروزه در تحقیقات مختلف مشاهده می شود به ویژه در داخل کشور نوعی رویکرد پزشکی و مدیریتی است که دارای نوعی التقاط گرایی است و به پدیده معلولیت به عنوان یک مسئله اجتماعی نظر ندارند. اگرچه اغلب آنها خواهان حل یک یا چند مشکل معلولین هستند اما نتوانسته اند وضعیت معلولین و آثار و پیامدهای مترتب بر آن را در درون نظام اجتماعی ترسیم نمایند. بحث: جمعیت معلولان در سرتاسر جهان رو به افزایش است و بر نیازها و مسائل آنها نیز روز به روز افزوده می شود. جامعه معلولین از حیث دسترسی به فضاهای اجتماعی، آموزش، اشتغال، برابری فرصتها، منابع اقتصادی و بسیاری موارد دیگر در رنج هستند و به کمک و توجه بیشتر مسئولان و سیاست گذاران اجتماعی نیازمندند. این افراد با وجود محدودیتهای مضاعف و متراکم نسبت به دیگر گروهها و اقلیتهای جامعه، در نظام سیاست گذاری و برنامه ریزی کمتر لحاظ شده اند و مسائل آنها به خوبی شناسایی نشده است