مدیریت استعداد

یکی از مسائل اصلی سازمان های دولتی و غیردولتی در کشور ما فقدان فرایندی منسجم از مدیریت استعدادها است. هدف اصلی تحقیق حاضر فهم شناختی مفهوم مدیریت استعداد از نگاه مدیران و کارشناسان خبره سازمان های دولتی ایران است. در این پژوهش از مزیت روش کیفی و کمی بطور همزمان استفاده شده و جامعه آماری پژوهش مدیران و کارشناسان خبره دولتی است. در پژوهش حاضر از طریق مصاحبه ساختار یافته، ادراکات مشارکت کنندگان نسبت به موضوع مدیریت استعداد استخراج و براساس شبکه خزانه دسته بندی و مبنای تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل، این مفهوم را در قالب یک منظومه در دو بعد انحصاری- خاص و نگاه به داخل و هشت سازه، فرآیند قابل اعتماد برای شناسایی افراد با استعداد، خزانه ای از افراد با استعداد، فرصت توسعه برای افراد با استعداد، افراد خاص برای پست های خاص، انحصاری، تسهیل مسیر شغلی برای افراد کلیدی، ارزیابی هدفمند افراد کلیدی و تامین استعدادها در داخل سازمان نشان داده است.

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه تاثیر مدیریت استعداد بر توانمند سازی منابع انسانی در سازمان مدیریت پسماند شهرداری قم می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه آماری کلیه کارکنان سازمان مدیریت پسماند شهرداری قم می باشد که از طریق روش سرشماری تعداد 80 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از دو پرسشنامه استاندارد مدیریت استعداد اوهلی (2007) و توانمندسازی اسپریتزر (1992) استفاده شد. به منظور سنجش روایی از روایی محتوا و سازه و به منظور سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ و ضریب پایایی ترکیبی استفاده شد که ضرایب به دست آمده نشان دهنده روایی و پایایی مناسب ابزار بودند. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش در دو بخش توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزار LISREL-v8.80 انجام گرفت. یافته ها نشان دادند شناسایی و تفکیک کارکنان مستعد بر توانمند سازی منابع انسانی (0.42) تأثیر دارد؛ جذب و استخدام نیروی مستعد بر توانمند سازی منابع انسانی (0.45) تاثیر دارد؛ ایجاد و حفظ روابط مثبت بر توانمند سازی منابع انسانی (0.57) تاثیر دارد؛ بکارگیری استعداد بر توانمند سازی منابع انسانی (0.47) تأثیر دارد؛ توسعه استعداد بر توانمند سازی منابع انسانی (0.32) تأثیر دارد. نگهداری استعداد بر توانمند سازی منابع انسانی (0.41) تأثیر دارد؛ در نهایت می توان گفت بطور کلی مدیریت استعداد بر توانمند سازی منابع انسانی (0.89) تاثیر دارد.

هدف از انجام این پژوهش تعیین رابطه مدیریت استعداد و مدیریت نخبگان با شایسته سالاری در مدیران آموزش و پرورش استان مازندارن می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف جزء پژوهش های کاربردی و از شاخه ی توسعه ای و از لحاظ ماهیت و روش، جزء پژوهش های توصیفی همبستگی است. جامعه آماری در این تحقیقی شامل کلیه کارکنان سازمان آموزش و پرورش استان مازندارن می باشد که تعداد آن ها برابر با 137 نفر می باشد. با توجه به حجم جامعه و مراجعه به جدول برآورد حجم نمونه کرجسی و مورگان، حجم نمونه پژوهش برابر با 100 نفر در نظر گرفته شد. برای انتخاب نمونه های تحقیق از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر حسب جنسیت کارکنان استفاده گردید. روش گردآوری داده ها شامل: کتابخانه ای و میدانی بوده است. ابزار گردآوری داده ها در این تحقیق پرسشنامه می باشد. پرسشنامه استاندارد شایسته سالاری مصلحی(1391)، پرسشنامه مدیریت استعداد اوهلی (2007) و پرسشنامه محقق ساخته مدیریت نخبگان که پایایی آن ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه مدیریت استعداد برابر با 79/0، مدیریت نخبگان برابر با 73/0 و برای شایسته سالاری برابر با 87/0 محاسبه گردید. آزمون فرضیه های پژوهش و داده های حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از نرم افزار spss و آمار توصیفی و آمار استنباطی با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، معادلات رگرسیون و ضریب تعیین مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که مدیریت استعداد با شایسته سالاری در مدیران آموزش و پرورش استان مازندارن رابطه دارد. همچنین مدیریت نخبگان با شایسته سالاری در مدیران آموزش و پرورش استان مازندارن رابطه دارد. همچنین شایسته سالاری در مدیران آموزش و پرورش استان مازندارن را می توان با متغیرهای مدیریت استعداد و مدیریت نخبگان تبیین نمود.