کارایی شرکت ها

کارایی، یکی از مهمترین معیارهایی است که سرمایه گذاران برای پیداکردن فرصت های مناسب سرمایه گذاری به دنبال عوامل تأثیرگذار برآن هستند. هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر کوتاه بینی مدیریتی بر کارایی شرکت ها با نقش تعدیل کننده کیفیت حاکمیت شرکتی در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران است. در این راستا گزارش های مالی شرکت ها طی دوره زمانی 1386 تا 1393 مورد بررسی قرارگرفت. همچنین از الگوی رگرسیون خطی چند متغیره برای آزمون فرضیه های پژوهش استفاده شده است. نتایج پژوهش بیانگر این است که کوتاه بینی مدیریتی بر کارایی شرکت ها، تأثیر منفی و معنا داری دارد و همچنین کیفیت حاکمیت شرکتی نقش تعدیل کننده بر تأثیر کوتاه بینی مدیریتی بر کارایی دارد. مدیران کوتاه بین باکاهش هزینه هایی که هدف از تحمل آنها به دست آوردن منافع بلندمدت است باعث کاهش ارزش شرکت می شوند که با بالا بردن سطح نظارت بر مدیریت می توان این گونه رفتارهای مدیریت را کاهش داد.

هدف: استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها برای تعیین کارآترین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. روش شناسی پژوهش: در این پژوهش، برای تعیین شرکت های کارآ، سه صنعت بانکداری، پتروشیمی و دارویی، مورد بررسی قرارگرفته است. سپس با استفاده از روش برنامه ریزی آرمانی، درصد سرمایه گذاری سهم هر شرکت در پرتفوی، مورد محاسبه قرار گرفته است. در این روش، یک بار، بازده و ریسک سهم به عنوان متغیرهای مدل و بار دیگر، متغیر نقدشوندگی، به آن ها اضافه شده است. یافته ها: نتایج نشان داد که می توان پس از رتبه بندی شرکت ها، به تحلیل حساسیت آن ها پرداخت و با تعیین نقاط ضعف و نیز، شناخت میزان تأثیر متغیرها، برای بالا بردن سطح کارآیی شرکت ها اقدام نمود. اصالت/ارزش افزوده علمی: استفاده از پرتفوی شرکت های کارآ برای سرمایه گذاری، موجب کاهش ریسک سرمایه گذاری و انتخاب پرتفوی مناسب می گردد.