فرهنگ مربی گری

برنامه جانشین پروری به وجود آورنده چارچوبی است که از طریق آن، سازمان ها می توانند به چالش مهم خلأ افراد متخصص و شایسته و افزایش نیاز به مدیران توانمند در سال های آینده پاسخ دهند. با توجه به اهمیت این موضوع و همچنین روند مسیر شغلی افراد و توجه اندک سازمان ها به مربی گری جهت تقویت منابع انسانی، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل گر فرهنگ مربی گری در رابطه بین مدیریت مسیر شغلی و جانشین پروری انجام شد. روش انجام پژوهش توصیفی- پیمایشی و از نوع مقطعی است. جامعه آماری پژوهش را 218 نفر از سرپرستان و مدیران دستگاه های اجرایی شهرستان شیراز تشکیل دادند که با روش نمونه گیری خوشه ای– طبقه ای، 136 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده های مورنیاز توسط پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری در محیط نرم افزاری SmartPLS 3 تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که مدیریت مسیر شغلی و فرهنگ مربی گری با جانشین پروری رابطه ای مستقیم و معنادار داشته و با حضور فرهنگ مربی گری رابطه بین مدیریت مسیر شغلی و جانشین پروری تقویت می شود.

 هدف تحقیق حاضر بررسی نقش مولفه های روابط مبتنی بر اعتماد در پیش بینی مولفه های فرهنگ مطلوب مربی گری در شرکت برق منطقه ای سیستان و بلوچستان است. روش تحقیق به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر شیوه جمع آوری داده ها توصیفی همبستگی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل کارکنان و مدیران حوزه ستادی شرکت برق منطقه ای سیستان و بلوچستان در سال 1398 (160نفر) بود که 110 نفر به عنوان نمونه به روش طبقه ای نسبتی انتخاب گردید. داده های تحقیق از طریق دو پرسشنامه روابط مبتنی بر اعتماد(رابینز، 2003) «با ضریب پایایی 0.87» و فرهنگ مربی گری (محقق ساخته با ضریب پایایی 0.71) جمع آوری گردید و برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون ساده در محیط نرم افزار آماری Spss استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان می دهد که میزان روابط مبتنی بر اعتماد و فرهنگ مربی گری در شرکت برق منطقه ای سیستان و بلوچستان در حد متوسط است. همچنین با توجه به نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها مؤلفه های روابط مبتنی بر اعتماد توانایی تبیین دو مؤلفه روحیه مربی گری و ارتباطات منسجم و کارگروهی را به میزان مناسب، دو مولفه روحیه شاگردی و ارزش ها و فضائل اخلاقی را به میزان نسبتاً قابل قبولی، دارند. لیکن مولفه های روابط مبتنی بر اعتماد کمترین توانایی تبیین را در دو مولفه نگرش سرمایه ای و غیر ابزاری به کارکنان و حمایت از یادگیری و بهبود مستمر، دارا هستند. همچنین بیشترین ارتباط میان زیرمولفه راست گویی و حق گویی از روابط مبتنی بر اعتماد با زیرمولفه ارزش ها و فضائل اخلاقی از فرهنگ مطلوب مربی گری وجود دارد.

هدف از انجام این پژوهش، ارائه استراتژی ها و پیامدهای به کارگیری فرهنگ مربی گری در پارک های علم و فنّاوری کشور می باشد. این پژوهش از نوع پژوهش های کیفی بوده که با استفاده از نظریه داده بنیاد و مدل پارادایمی سیستماتیک استراوس و کوربین انجام شده است. در این راستا، مصاحبه های عمیق با استفاده از نمونه گیری نظری با تکنیک گلوله برفی با مدیران برخی از پارک های علم و فنّاوری، خبرگان و صاحب نظران مسلط به حوزه مربی گری صورت گرفت. تعداد نمونه ها تا زمانی ادامه پیدا کرد که پاسخ ها به مرحله اشباع رسید (با تعداد 23 مصاحبه). تجزیه و تحلیل داده ها، طی مراحل کدگذاری باز وکدگذاری محوری انجام شد. استراتژی های به کارگیری فرهنگ مربی گری در هفت بعد شامل " توسعه سازمانی، جذب و استخدام مبتنی بر شایستگی، مربی گری و مدیریت عملکرد، آموزش یادگیری محور، نگهداشت مبتنی بر مربی گری ، رهبری و توسعه ارتباطات سازمانی " و پیامدهای حاصل، شامل سه محور "سازمانی، فردی و فراسازمانی" می باشد. نتایج مثبت حاصل شده از نهادینه شدن فرهنگ مربی گری باعث ایجاد تغییرات درونی اثربخش و افزایش کارائی در تمامی سطوح سازمانی می گردد.