بازیگری ظاهری

نیروی کار احساسی، مدیریت احساسات به منظور ابراز احساسات مورد انتظار سازمانی است که دارای دو بعد بازیگری ظاهری و بازیگری عمیق می باشد. حرفه پرستاری به شدت با مفهوم احساسات عجین شده است. از این رو، هدف اصلی این پژوهش، شناسایی مولفه های ابعاد نیروی کار احساسی پرستاران نمونه کشوری در تعامل با همراهان بیمار است. این مطالعه به صورت کیفی و بر مبنای استراتژی پدیدارشناسی انجام شد. جهت جمع آوری داده ها از مصاحبه های نیمه ساختاریافته و عمیق و جهت تجزیه و تحلیل آن از رویکرد کلایزی استفاده گردید. جامعه مورد مطالعه پژوهش را کلیه پرستاران نمونه کشوری بیمارستان های دولتی مشهد تشکیل دادند که با توجه به نمونه گیری هدفمند و کفایت آن مورد مصاحبه قرار گرفتند. از یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل مصاحبه ها، در بعد بازیگری ظاهری، 2 زیرمولفه ”خاموشی احساسی“ و ”نمای احساسی“ برای مولفه «سرکوب احساسی » و در بعد بازیگری عمیق،  8 زیرمولفه ”درک وضعیت احساسی همراهان بیمار“، ”توجه به نظرات همراهان بیمار“، ”خود را جای همراهان بیمار گذاشتن“، ” تصویرسازی“، ” توجیه سازی“، ” تلقین سازی“،” اجتناب از برخورد احساسی“ و ” خلوت کردن احساسی“  برای 3 مولفه «حمایت احساسی، تلاش احساسی، فاصله احساسی» پدیدار گردید. یافته های این پژوهش بینش ارزشمندی را در مورد نیروی کار احساسی انجام شده توسط پرستاران نمونه کشوری فراهم می کند که به ارتقاء کیفیت ارائه خدمات و در نتیجه بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک می کند.

با توسعه روزافزون اقتصاد و افزایش رقابت میان ارائه دهندگان خدمات، مدیریت احساسات در محل کار به طور فزاینده ای مهم شده است. بازیگری ظاهری و بازیگری عمیق به عنوان راهبردهای نیروی کار احساسی مطرح می شوند که افراد با استفاده از آن ها سعی می کنند احساسات خود را در محیط کار مهار نمایند. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر راهبردهای نیروی کار احساسی بر عملکرد شغلی به واسطه فرسودگی احساسی است.با استفاده از روش پیمایشی، 210 پرستار بیمارستان تخصصی دولتی از طریق نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. اثرات مستقیم و الگوی میانجی گری متغیرها با استفاده از نرم افزارهای معادلات ساختاری موردبررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل ها نشان داد که راهبرد بازیگری ظاهری چه به صورت مستقیم و چه باواسطه فرسودگی احساسی بر روی عملکرد شغلی پرستاران موردمطالعه تأثیری نداشت. درحالی که راهبرد بازیگری عمیق به صورت مستقیم و غیرمستقیم (واسطه فرسودگی احساسی) روی عملکرد شغلی تأثیر گذاشت. همچنین، فرسودگی احساسی تأثیر منفی بر عملکرد شغلی داشت.لذا به کارگیری برنامه هایی جهت تقویت بازیگری عمیق و کاهش بازیگری ظاهری از طریق آموزش و ایجاد ارتباطات بهتر با پرستاران، و برنامه ریزی بهتر ساعات کاری باعث کاهش میزان فرسودگی احساسی می شود.

هدف از این پژوهش مطالعه و بررسی تأثیر بازاریابی داخلی بر رفتار مشتری مداری با تبیین نقش میانجی رفتارهای هیجانی است. تحقیق حاضر بر اساس هدف یک تحقیق کاربردی و همچنین بر اساس چگونگی به دست آوردن داده های مورد نیاز، از نوع تحقیقات توصیفی و همبستگی می باشد. در این تحقیق برای گردآوری اطلاعات، روش کتابخانه ای و میدانی به کار گرفته شده است. برای تجزیه و تحلیل داده های پرسشنامه از تحلیل عاملی تأییدی و مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش مهمانداران خطوط هوایی بین الملل شرکت هواپیمایی ماهان می باشد و برای به دست آوردن حجم نمونه از روش نمونه گیری در دسترس و فرمول کوکران استفاده شده است. نتایج به دست آمده از پژوهش نشان می دهد که ارزش نیازها، خودمختاری، بازیگری عمیق و بازیگری ظاهری به طور مستقیم تأثیر معناداری بر رفتار مشتری مداری دارد. این در حالی است که بازیگری ظاهری و بازیگری عمیق در رابطه بین خودمختاری و رفتار مشتری مداری نقش میانجی دارد و بازیگری عمیق نیز در رابطه بین ارزش نیازها و رفتار مشتری مداری نقش میانجی دارد. همچنین ارزش نیازها بر بازیگری ظاهری تأثیر معناداری ندارد.