گردشگری

کشور ایران دارای سابقه فرهنگی– تاریخی غنی و برخوردار از مناظر و چشم اندازهای طبیعی دارای پتانسیل بالا برای جذب گردشگران داخلی و خارجی است. بر این اساس ارزش ها و استعدادهای گردشگری، هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان اهمیت و اولویت موانع گردشگری ورزشی کشور در راستای دستیابی به برنامه ریزی و مدیریت هدفمند صنعت گردشگری می-باشد. این پژوهش از لحاظ روش مطالعه توصیفی- تحلیلی می-باشد. روش گردآوری داده ها و اطلاعات، کتابخانه ای و میدانی مبتنی بر ابزار پرسشنامه(نظرات 28 نفر از کارشناسان ورزشی و گردشگری کشور) می باشد که موانع گردشگری ورزشی کشور را در 3شاخص کلی مدیریتی ،گردشگری و زیر ساختی و 20 زیر شاخص فرعی با استفاده از مدل تاپسیس فازی و مدل تحلیل تشخیص ،مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است .همچنین میزان پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 87/0 محاسبه شده است. نتایج پژوهش نشان داد که در حال حاضر موانع مدیریتی با وزن (0.549)، زیرساختی با وزن(0.519)و گردشگری با وزن (0.496) به ترتیب دارای بیش ترین تا کمترین وزن دررتبه بندی قرارگرفته اند. به نظر می رسد وجود موانع ذکرشده می تواند از موانع اساسی در موفقیت صنعت گردشگری باشد که با اقدامات توسعه ای در جهت حل و فصل کردن موانع و مشکلات گردشگری کشور ایران موثر واقع شد.

منافع اقتصادی ناشی از گردشگری در سال های اخیر، توجه بسیاری از کشورهای دارای مرز دریایی را به سوی خود جلب نموده است. در این میان دریای خزر در بخش شمالی کشور ایران از پتانسیل ویژه ای در زمینه گردشگری برخوردار است که تنها با رویکردی همه جانبه در این زمینه، می توان شاهد افقی روشن در حوزه گردشگری بود. بر این اساس نوشتار حاضر به روش توصیفی- تحلیلی و با هدف شناسایی مطلوب ترین بازه های زمانی از نظر شرایط اقلیمی به منظور توسعه گردشگری تدوین گردیده است. نتایج حاصل از روشTCI نشان می دهد که در تمام طول سال می توان شاهد نواحی با شرایط اقلیمی مطلوب در حاشیه دریای خزر بود که با برنامه ریزی زمانی و مکانی مناسب زمینه رشد و توسعه گردشگری در این منطقه فراهم می شود. در این خصوص به ترتیب ماه های خرداد، تیر، شهریور و مرداد به عنوان مطلوب ترین بازه های زمانی جهت برنامه ریزی برای حضور گردشگران و ارائه خدمات به آن ها می باشند. مطلوبیت شرایط اقلیمی در این چهار ماه و هم زمانی آن با آغاز مسافرت های تابستانی، فرصتی ویژه به منظور گسترش گردشگری و بهره مندی از مزایای اقتصادی قابل توجه آن محسوب می گردد. همچنین به ترتیب ماه های فروردین، اسفند، مهر، دی، اردیبهشت، بهمن، آبان و آذر به لحاظ مطلوبیت شرایط اقلیمی در اولویت های بعدی قرار دارند. البته این بدان معنی نیست که در این ماه ها، گردشگری مسکوت می ماند، بلکه این رتبه بندی صرفاً مطلوبیت اقلیمی را در ماه های مختلف در مقایسه با یکدیگر بیان می دارد. در واقع تقریباً در اغلب ماه های سال می توان شاهد شرایط اقلیمی مطلوبی در راستای گردشگری در نواحی هم جوار با دریا بود.

در گردشگری سلامت ضرورت دارد تا میزان عملکرد، مورد بررسی قرار گیرد، لذا مناسب است که مدیران این بخش روش هایی برای استفاده از منابع، جهت دستیابی به کارایی بالا به کار گیرند.در این مطالعه به بررسی کارایی گردشگری سلامت در کشورهای منا و OECD و همچنین برخی استان های ایران پرداخته شده و در نهایت راهکارهایی جهت ارتقاء موقعیت ایران ارائه خواهد شد. روش انجام این تحقیق، تحلیل پوششی داده ها و حالت بازدهی متغیر نسبت به مقیاس خروجی محور و همچنین نرم افزار به کارگرفته شده در این تحقیق DEA Solver می باشد.نتایج نشان می دهد که در بین کشورهای منا کشورهای اردن، امارات و ترکیه بهترین عملکرد را دارند. همچنین ایران در بین ۷ کشور مورد بررسی منا در جایگاه ۶ام قرار دارد. از کشورهای OECD، اتریش و لهستان کارا می باشند. در مورد استان ها نیز ، تهران، خوزستان و قم بیشترین کارایی را دارند. براساس این مطالعه، سرمایه گذاری در زیرساختها و بازاریابی مناسب، راهکارهای موثر برای گردشگری سلامت کشورها از جمله ایران می باشند.