فعالیت بدنی

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر تمرینات مقاومتی بر تصویر بدنی، اختلال خوردن و عملکرد جنسی زنان لاغر غیر ورزشکار بود. بدین منظور، 26 زن لاغر غیر ورزشکار با عملکرد جنسی پایین به صورت در دسترس انتخاب شدند و با آرایش تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت هشت هفته در تمرینات مقاومتی شرکت نمود و گروه کنترل در طول این مدت به فعالیت های روزانة خود پرداخت . لازم به ذکر است که هر دو گروه پرسش نامه های نگرش فرد در مورد تصویر بدنی، نگرش نسبت به تغذیه و عملکرد جنسی زنان را به صورت پیش آزمون و پس آزمون تکمیل نمودند و داده ها با استفاده از کوواریانس چندمتغیره تحلیل گردید. نتایج حاکی از اثر مثبت تمرینات مقاومتی بر شاخص تودة بدنی، تصویر بدنی و عملکرد جنسی می باشد؛ اما این تمرینات بر اختلال خوردن تأثیری نداشته است. بر اساس نتایج ، تمرینات مقاومتی برای بهبود تصویر بدنی و افزایش عملکرد جنسی زنان لاغر غیر ورزشکار پیشنهاد می شود.

اعتیاد ، ابتلای اسارت آمیز فرد به ماده یا دارویی مخدر است که او را از نظر جسمی و روانی به خود وابسته ساخته ، کلیه رفتارهای فردی و اجتماعی وی را تحت تأثیر قرار می دهد و به عنوان مهم ترین آسیب اجتماعی، جامعه انسانی را مورد هجوم خود قرار می دهد؛ لذا ، هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر فعالیت بدنی بر خودکنترلی و پرخاشگری زنان معتاد بود. بدین منظور، 30 زن معتاد به صورت هدفمند انتخاب شدند و براساس سن در دو گروه فعالیت بدنی و کنترل قرار گرفتند. برنامه ورزش هوازی به مدت 24 جلسه و هر هفته سه جلسه 60 دقیقه ای انجام شد. پیش از شروع جلسات و در پایان آخرین جلسه، پرسش نامه پرخاشگری و خودکنترلی تکمیل گردید. نتایج تحلیل واریانس تک متغیره و چند متغیره و نیز تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان می دهد که در گروه فعالیت بدنی، خودکنترلی و پرخاشگری بهبود یافته است. با توجه به نتایج به دست آمده، فعالیت بدنی می تواند مهارت های روانی زنان معتاد را بهبود بخشد و به عنوان یک درمان غیردارویی در دوره ترک یاری رسان باشد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش عوامل روانی-اجتماعی در پیش بینی فعالیت های بدنی دانش آموزان بود. نمونه پژوهش، تمامی دانش آموزان 11 تا 18 ساله مدارس دولتی شهر تهران در نیمسال اول تحصیلی 98-97 بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش به منظور اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسش نامه های ورزش در اوقات فراغت گودین و شفرد (1985)، خودکارآمدی فعالیت بدنی و حمایت اجتماعی نورمن و همکاران (2005) و پیامد مورد انتظار ورزش رسنیک و همکاران (2000) بهره گرفته شد. نتایج پژوهش نشان دادند بین حمایت اجتماعی و خودکارآمدی اجتماعی با فعالیت بدنی رابطه مثبت معناداری وجود دارد؛ اما بین انتظار پیامد و فعالیت بدنی ارتباط معناداری مشاهده نشد. همچنین نتایج بیانگر این بود که حمایت اجتماعی و خودکارآمدی 5/14 درصد از واریانس کل میزان تغییرات فعالیت بدنی دانش آموزان را تبیین می کنند و حمایت اجتماعی پیش بین قوی تری نسبت به خودکارآمدی است.برای افزایش فعالیت بدنی نوجوانان می توان در هر برنامه مداخله ای از حمایت های اجتماعی،به خصوص حمایت های والدین و دوستان به عنوان یک عامل مهم استفاده کرد.

بسیاری از دولت ها به منظور کنترل بیماری کرونا مجبور به اعمال شرایط قرنطینه در بسیاری از کشورها شدند. شرایط "قرنطینه" بسیاری از جنبه های سلامت روانی و جسمانی افراد یک جامعه را تهدید می کند. فعالیت بدنی در بهبود سلامتی و کیفیت زندگی انسان ها در شرایط مختلف نقش قابل ملاحظه ایی دارد. مطالعه حاضر به دنبال ارزیابی رابطه خطر اختلال خوردن و نوع سبک انتخابی جهت مقابله با استرس در افراد فعال و غیر فعال در دوره شیوع ویروس کرونا می باشد. پژوهش حاضر در قالب سه پرسشنامه آنلاین که شامل: 16 سوال فعالیت بدنی،48 سوال سبک های مقابله با استرس و 26 سوال نگرش اختلال خوردن بودند، در اختیار افراد بالای 18 سال در تابستان 1399 در سراسر ایران مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج مشخص کرد که رابطه مثبت معنی داری بین فعالیت بدنی و نگرش خطر اختلال خوردن وجود دارد (04/0 = p). این رابطه به طور معنی داری بیشتر در زنان فعال مشاهده شد (0001/0 = p). رابطه منفی معنی داری بین نگرش خطر اختلال خوردن و نوع سبک مقابله با استرس در مردان با فعالیت کمتر (03/0 = p)، و با فعالیت بیشتر (02/0 = p) به ترتیب مشخص گردید. نتایج بیانگر این است که زنان فعال تمایل بیشتری به تغییر نگرش غذایی خود و احتمال ابتلا به اختلالات خوردن در شرایط بحرانی و استرس مانند شرایط قرنطینه دارند و به منظور مقابله با شرایط استرس زا بیشتر از سبک مسأله مدار استفاده می کنند. همچنین در مردان فعال نگرش اختلال خوردن بیشتر مشاهده شد. شماره ی مقاله: ۲