مدل نیوول

فراپایداری ناحیه نسبتاً پایداری است که در آن اجزای سیستم در عین حال که شخصیت جداگانه و انعطاف پذیر خود را حفظ کرده اند، می توانند به منظور دستیابی به اهداف عملکردی حرکت به صورت ترکیبی نیز عمل کنند. شرکت کنندگان در سه گروه مهارتی (10=n)، مرحله هماهنگی، مرحله کنترل هماهنگی و مرحله کنترل بهینه قرار گرفتند و افراد هر گروه به صورت دوبه دو با یکدیگر به مبارزه پرداختند. نتایج تحلیل خوشه ای و روش چگالی تجربی حاکی از ظهور یک ناحیه فراپایداری در گروه کنترل هماهنگی (در فاصله 2.270372، 1.689276)، دو ناحیه فراپایداری در گروه کنترل بهینه (در فواصل 1.00113699، 0.9824658 و 2.333738، 1.843131) و عدم ظهور فراپایداری در گروه هماهنگی بود. همچنین با استفاده از آزمون دوجمله ای نشان داده شد که نسبت استفاده از حالت های عمل در نواحی فراپایدار در دو گروه کنترل هماهنگی و کنترل بهینه تفاوت معنا داری ندارد ( 4888/0P=)، ولی وسعت ناحیه فراپایدار در گروه کنترل هماهنگی به صورت معنا داری بیشتر بود. یافته های این تحقیق نشان می دهد که سیستم حرکتی شمشیربازان بسته به سطح مهارت آنها فراپایدار بوده و وسعت نواحی فراپایدار در هر سطح متفاوت است. مربیان ورزشی می توانند در طراحی یادگیری و سازماندهی تمرین برای ظهور عملکردی ترین پاسخ های حرکتی فرد را به نواحی فراپایدار هدایت کنند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی ظهور مهارت برجسته در پرتاب آزاد بسکتبال در سطوح مختلف مهارتی طبق مدل یادگیری نیوول بود.شرکت کنندگان در سه گروه مهارتی (10=n)، مرحله هماهنگی، مرحله کنترل هماهنگی و مرحله بهینه سازی قرار گرفتند و تعداد 350 شوت ثابت را از هفت نقطه پارامتری (74/2، 35/3، 96/3، 57/4، 18/5، 79/5، 4/6)، هر نقطه 50 شوت انجام دادند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد دقتِ افرادی که در مرحله سوم نیوول قرار داشتند، در نقطه 57/4 متری که همان خط پنالتی است، به طور معنی داری از پیش بینی معادله رگرسیون بالاتر بود و از ظهور مهارت برجسته حمایت کرد (05/0>P)، ولی سایر نقاط از اصول تغییرپذیری نیرو پیروی کردند و با افزایش پارامتر مسافت دقت اجرا کاهش یافت. همچنین بررسی رگرسیون چندگانه نشان داد که سایر نقاط مشارکتی در ظهور مهارت برجسته ندارند و این نتیجه شاید دلیلی باشد برای رد کردن دیدگاه عمومی بودن در به وجود آمدن مهارت برجسته.