آزمایشگری فعال

سبک های یادگیری نقش بسزایی در یادگیری بهینه و افزایش بازدهی آموزش دارند. از این رو، شناخت سبک های یادگیری دانشجویان در جهت دهی به فعالیت های تدریس و یادگیری حائز اهمیت است. پژوهش حاضر، با هدف شناسایی سبک های یادگیری دانشجویان دانشگاه صنعتی کرمانشاه در سال تحصیلی 91 - 90 با استفاده از پرسشنامه استاندارد سبک های یادگیری کلب ) 2005 ( انجام گرفته است. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان دانشگاه صنعتی کرمانشاه تش یکل دادند ) N=526 (. از این تعداد با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، 223 نفر نمونه به روش نمون هگیری طبقه ای چند مرحله ای به نسبت متناسب انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد سبک های یادگیری کلب و ویژگی های دموگرافیک بود و داده های گردآوری شده با بهره گیری از نرم افزار spss16 تحلیل گردید. نتایج نشان داد مرحله یادگیری غالب و سبک یادگیری مرجح دانشجویان مورد مطالعه، به ترتیب آزمایشگری فعال و سبک جذ بکننده می باشد. بر اساس یافته های تحقیق، بین متغیرهای سال ورود به دانشگاه، جنسیت، رشته و دوره تحصیلی با سبک یادگیری دانشجویان رابطه معنی داری مشاهده نگردید. بر اساس یافته های این پژوهش پیشنهاد م یشود جهت انطباق روش های تدریس با سبک یادگیری دانشجویان و تدریس اثربخش، مدرسان دانشگاه صنعتی کرمانشاه از روش هایی نظیر مدل سازی ذهنی و پروپوزال نویسی طر حهای مرتبط با هریک از رشته های تحصیلی بهره گیرند.

مقدمه: هزاره سوم با تأکید بر رویکرد آموزش مادام العمر و توجه به اصول یادگیری یونسکو که مبتنی بر بینش ، دانش، توانش و پرورش و بالندگی است. شیوه های آموزش و یادگیری را دگرگون ساخته، و چشم انداز جدیدی را در بحث آموزش و سبک های یادگیری در جهت خودکارامدی مطرح ساخته است. لذا هدف کلی از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر سبک های یادگیری بر خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان تحصیلات تکمیلی و دستیاران بالینی دانشگاه علوم پزشکی مازندران بود. روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی _ پیمایشی است. جامعه آماری 570 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی و دستیاران بالینی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در نیمسال اول سال تحصیلی 97-1396 بودند. حجم نمونه بر طبق جدول به روش تصادفی طبقه ای 234 نفر انتخاب شد. ابزار اندازه گیری، شامل دو پرسش نامه به شرح پرسش نامه سبک های یادگیری و خودکارآمدی بود. تجزیه وتحلیل داده ها از طریق آزمون های تحلیل واریانس یک راهه، تعقیبی توکی و رگرسیون با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 انجام گرفت. یافته ها: میزان خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان بالاتر از حد متوسط است. شیوه های یادگیری (تجربه عینی، مشاهده تأملی، مفهوم سازی انتزاعی و آزمایشگری فعال) بر خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان تأثیر مثبت و معنادار دارند. همچنین سبک های یادگیری بر خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان تحصیلات تکمیلی و دستیاران بالینی دانشگاه علوم پزشکی مازندران تأثیر معناداری دارند و میزان خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان با سبک یادگیری واگرا، بیشتر از سایر سبک ها است. نتیجه گیری: پژوهش فوق می تواند چشم انداز جدیدی در راستای تغییر سیاست های کلی مدیران و مسئولان دانشگاه علوم پزشکی مازندران در راستای بازبینی برنامه ها و توجه و تمرکز بر برنامه ریزی های مبتنی بر سبک یادگیری دانشجویان ایجاد کند و از این طریق موجبات بهبود عملکرد تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان را فراهم سازد.