مهار هیجانی

هدف از انجام این تحقیق بررسی تفاوت کودکان کم بینا و کم شنوا ازلحاظ خود پنداره و مشکلات رفتاری و مهار هیجانی در شهرستان بوکان می باشد. روش تحقیق در این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش در حوزه تحقیق توصیفی می باشد. جامعه آماری تحقیق را همه کودکان دارای معلولیت کم بینایی و کم شنوایی در سطح شهر بوکان تشکیل می دهند. نمونه آماری این تحقیق 130 نفر می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردید. برای جمع آوری اطلاعات در این تحقیق از پرسشنامه های مقیاس خود پنداره پیرز – هریس، پرسشنامه مشکلات رفتاری شهیم و یوسفی (1378) و مقیاس مهار هیجانی ( ACS ) استفاده شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که در مؤلفه های رفتار، وضعیت مدرسه و عقلانی، اضطراب، ظاهر ویژگی های فیزیکی، شهرت و شادی و رضایتمندی از ابعاد خود پنداره، بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد. در مؤلفه های نقص توجه، رفتار اجتماعی، ترس و پرخاشگری از ابعاد مشکلات رفتاری، بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد. در مؤلفه های خشم، خلق افسرده، اضطراب و عاطفه مثبت از ابعاد کنترل عواطف، بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود ندارد. درمجموع نتایج نشان می دهد که بین افراد کم بینا و کم شنوا تفاوت معناداری در متغیرهای خود پنداره، مشکلات رفتاری و مهار هیجانی دیده نمی شود.

زمینه و هدف: کودکانی که بدسرپرست هستند، آسیب های روان شناختی گوناگونی را در سال های بعد تجربه می کنند. این کودکان از بستر تحولی نامناسبی برخوردارند که آنها را مستعد ابتلا به آشفتگی های روان شناختی و هیجانی می سازد. به همین دلیل به کارگیری درمان های روان شناختی مناسب برای آنها بسیار ضروری است. در همین راستا هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی نظم جویی شناختی هیجان بر دانش هیجانی و مهار هیجانی دانش آموزان بدسرپرست بود. روش: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. در این پژوهش جامعه آماری را تمامی دانش آموزان 12 تا 16 ساله بدسرپرست دوره اول متوسطه شهر اصفهان در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل می دادند. نمونه مورد مطالعه شامل 30 نفر از جامعه مذکور بودند که با روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند انتخاب شدند و در گروه های آزمایش و گواه جایدهی شدند. سپس گروه آزمایش مداخله نظم جویی شناختی هیجان را در 8 جلسه 90 دقیقه ای طی دو ماه و نیم دریافت کردند، در حالی که گروه گواه این مداخله را در طول فرایند انجام پژوهش دریافت نکرد. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه مهار هیجانی (راجر و نشوور، 1987) و آزمون دانش هیجانی (ایزارد و همکاران، 2003) بود. داده های حاصل از پژوهش با آزمون تحلیل کواریانس و نرم افزار آماری SPSS 23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که نظم جویی شناختی هیجان بر دانش هیجانی و مهار هیجانی دانش آموزان بدسرپرست مؤثر بوده است (0/001> p )؛ بدین صورت که این درمان توانسته دانش هیجانی و مهار هیجانی دانش آموزان بدسرپرست را بهبود بخشد. اندازه اثر به دست آمده نیز حاکی از آن بود که به ترتیب 84 و 77 درصد تغییرات متغیرهای دانش هیجانی و مهار هیجانی دانش آموزان بدسرپرست توسط مداخله نظم جویی شناختی هیجان تبیین می شود. نتیجه گیری: نظم جویی شناختی هیجان با استفاده از روش هایی مانند شناخت انواع هیجان، آموزش راه های کاهش هیجانات منفی ، توجه آگاهانه به هیجان فعلی ، آموزش ارزیابی مجدد و ابراز هیجانات مثبت و منفی، و آموزش تغییر هیجانات منفی می تواند بر فرایند پردازشی هیجان و در نتیجه بر دانش و مهار هیجانی دانش آموزان بدسرپرست تأثیر بگذارد.