انسان‏محوری

این نوشتار، در تلاش است آرا و افکار پروتاگوراس، مؤسسّ و نخستین سوفیست را اصطیاد نموده و سپس به تجزیه و تحلیل آنها بپردازد.نویسنده اثبات خواهد کرد که رویکرد انسان‏گرایانه پروتاگوراس، فردمحورانه خواهد بود؛ افزون بر اینکه نگاه مبتنی بر احساس او نیز در نهایت به محوریت افراد بشر باز خواهد گشت و همچنین آمیخته بودن با تناقضهای متعدد، حذف خدا از صحنه زندگی و نسبیّت‏گرایی در اخلاق از برجسته‏ترین پیامدهای انسان‏محوری خواهد بود.

بسیاری از اندیشمندان معاصر تأکید دارند که مشکل انسان معاصر اساساً به نیاز وی به دین و ارزشهای معنوی برمیگردد. ایمان به خدا نوعی قدرت معنوی به انسان میبخشد که او را در تحمل سختیها یاری، و نگرانی و مشکلات روانی را از او دور میکند. یکی از مسایل مهم در زندگی بشر، سلامت روان و شناخت شیوه دستیابی به آن است؛ جوامع بشری با پیشرفت در تکنولوژی مادی و جداشدن از اندیشههای عمیق دینی در زمینه مسایل روانی مشکلات فراوانی را تجربه کردند . گرچه دیدگاههای روانشناسی عموماً انسان محور بوده و از سلامت روان در محدوده زندگی دنیا سخن گفتهاند اما در قرآن اساس سلامت روان بر مبنای خدامحوری است و زندگی دنیا و آخرت انسان را پوشش می دهد.