تنوع مرتبط

در تحقیقات مختلف انجام شده در زمینه تنوع سازمانی ، هنوز محققان به نتیجه مشخص و ثابتی درباره ارتباط بین تنوع با سایر متغیرهای سازمانی نظیر عملکرد ، سودآوری ، ... دست نیافته اند و بسته به جامعه ها و نمونه های آماری ، نتایج مختلفی حاصل گردیده است . هدف از این تحقیق این است که اولا با مطالعه مدلهای مختلف اندازه گیری تنوع سازمانی ، مدلی مناسب را برای اندازه گیری تنوع محصولات شرکتها انتخاب کرده و ثانیا به بررسی رابطه موجود بین تنوع شرکتها با بازدهی و ریسک آنها بپردازد ...

مدیران واحدهای تجاری طی دوره مدیریت، به دنبال یافتن راهکاری برای بهبود عملکرد واحد تجاری خودهستند. یکی از این راهکارها به کارگیریراهبرد تنوع است که ضمن ایجاد دامنه ای از فعالیت های تجاری برای شرکت ها، به بهبود عملکرد آنها نیز کمک می کند.پژوهش حاضر به بررسی تأثیر راهبرد تنوع بر عملکرد 87 نمونه از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1392 - 1388 می پردازد. هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه غیرخطی بین راهبرد تنوع و سودآوری واحد تجاری با در نظر گرفتن افراز تنوع به دو بخش مرتبط و نامرتبط است. در این پژوهش برای آزمون فرضیه ها، مدل رگرسیون خطی چندمتغیره به کار گرفته شد و روش آماری آن روش داده های پانل است. نتایج، حاکی از وجود رابطه U شکل بین تنوع و سودآوری واحدهای تجاری است؛ به این معنا که سودآوری در سطوح پایین تنوع مرتبط کاهش یافته و در سطوح بالای تنوع مرتبط افزایش می یابد. همچنین سودآوری در سطوح پایین تنوع نامرتبط افزایش یافته و در سطوح بالای تنوع نامرتبط کاهش می یابد.

سیستم های اجتماعی و بوم شناختی از جمله سیستم های احتمالاتی هستند که به دلیل غیرقابل پیش بینی بودن رفتار آنها، پیچیدگی و دشواری رویارویی با نامعلومی ها دوچندان می شود. مطالعات بسیاری بر اهمیت تاب آوری سیستم های اقتصادی در برابر بحران های انسانی و طبیعی تأکید دارند. در حالی که ارتباط میان فشردگی اقتصادی سیستم و تاب آوری در این مطالعات، به صورت مثبت تحلیل شده است، این پژوهش با مطالعه تحولات فضایی در بحران زلزله بم، نشان داده است که در مقطع 1375، فشردگی اقتصادی با شاخص های عملکرد اقتصادی همبسته بوده است. به طوری که هرچه روابط متقابل فعالیت های اقتصادی در واحد فضایی تنگاتنگ بوده باشد، تمایل به افزایش تاب آوری اقتصادی منطقه بیشتر بوده است اما در شرایط سال های پس از زلزله، که سیستم دچار تغییر شده، این رابطه به صورت منفی و معکوس عمل کرده است. به بیانی دیگر، با افزایش فشردگی اقتصادی، کارایی اقتصادی کمتر شده است. بدین ترتیب، برای افزایش تاب آوری سیستم های اقتصادی مناطق شهری که قدرت پذیرش تغییر و تبدیل آن به فرصت توسعه تعریف شده است، تخصصی شدن و تمرکز فعالیتی کافی نیست بلکه در شرایط تنوع اقتصادی، با افزایش قدرت تغییرپذیری سیستم برای احیا، زمینه برای مواجهه با بحران های غیرمترقبه فراهم می آید. در این زمینه، توجه به میزان مرتبط بودن فعالیت های اقتصادی نیز در خودسازماندهی مناطق اهمیت دارد.