حکمت‌نظری

یکی از واژه ها‌یی که در مجموعة عهد قدیم بارها به کار رفته و به آن با دیدی اغلب مثبت نگاه شده ، واژة «حکمت » است . در این مجموعه ، برخی از کتاب ها عنوان «کتا‌ب‌های حکمت» را گرفته‌اند. در این مجموعه، رد پاهایی از حکمت نظری یونان دیده می‌شود ؛ امّا آنچه برجستگی دارد، «حکمت عملی» است . معنای حکمت و حکیم و کاربردهای آن‌ها و این‌که هر یک از دو واژة «حکمت عملی » و «حکمت نظری» چه جایگاهی در این مجموعه دارند و این‌که آیا آن‌ها به صورتی سازگار در این مجموعه به کار رفته اند، موضوع این نوشتار است.