مدیریت تعاونی

شکل گیری تضاد منافع و اختلاف در سازمان ها و گروه های کاری امری طبیعی است. همچنین برخورد صحیح و علمی مدیران در مراحل مختلف شروع اختلاف تا پایان آن می تواند از بروز بحران و از هم پاشیدگی بنگاه ها و فعالیت های اقتصادی جلوگیری نماید.شرکت ها و مؤسسات تعاونی که هدف فعالیت آن ها تأمین نیاز اعضاء و اداره امور آن ها به صورت مردم سالار و با مشارکت اعضاء است. علی رغم شیوه مدیریت مردم سالار حاکم بر فعالیت آن ها به علت بروز تعارض در منافع بین اعضاء و مدیران، با اختلافات داخلی مواجه می گردند. این تعارضات علاوه بر ایجاد خسارات مادی برای طرفین اختلاف، به حیثیت معنوی تعاونی ها به عنوان مؤسسات اقتصادی و اجتماعی که به عدالت و توزیع عادلانه درآمد در جامعه معتقد است و در آن، ارتباط صحیح عضو با سازمان موجب به وجود آمدن پیوندی متین بین تأمین نیاز مشترک و حمایت متقابل می گردد، لطمه وارد می نماید. این مقاله بر مبنای اولین تحقیق انجام شده در زمینه عوامل بروز اختلاف در انواع تعاونی ها در ایران به بررسی و تجزیه و تحلیل 1253 شکایت مطرح شده در 224 شرکت تعاونی مسکن،مصرف، حمل و نقل، صنفی و اعتبار در سطح استان تهران می پردازد و پیشنهادهایی برای بهبود مدیریت تعارض در تعاونی ها و کاهش اختلاف و نحوه برخورد با آن ارایه می نماید.

هدف این تحقیق کاربردی، بررسی تأثیر مدیریت دولتی در عملکرد تعاونیهای تولید کشاورزی بوده است. تحقیق حاضر از حیث امکان کنترل متغیرها، از نوع تحقیقات شبه تجربی و توصیفی است. جامعه آماری تحقیق شامل تعاونیهای تولید کشاورزی دایر در استانهای فارس، خراسان شمالی، رضوی و جنوبی، کرمان و اصفهان بوده است که به شیوه نمونه گیری تصادفی متناسب از میان آنها 157 تعاونی انتخاب و مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه بوده که روایی و پایایی آن قبلاً طی یک مطالعه پایلوت مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری ناپارامتری من ویت نی یو استفاده شد. یافته های این مطالعه نشاندهنده تأثیر مثبت مدیریت دولتی در برخی از ابعاد عملکردی تعاونیها از حیث اجتماعی بوده، در حالی که بر روی شاخصهای عملکرد فنی و اقتصادی چندان تأثیری نداشته است. بر اساس نتایج تحقیق، خودگردانی تعاونیهای تولید می باید به نحوی دنبال شود که مزیتهای ناشی از مدیریت دولتی در آنها تداوم یابد.