موسیقى

غرض از برانگیختن این بحث بررسى مضامین شعر فرخى است در حوزهء آهنگ و موسیقى و نیز بسامد بحور و اوزان عروضى در دیوان وى. اوزانى راکه شاعر بدانها دلبستگى داشته و در مطاوى دیوان براى مضامین گوناگون از آنها سود جسته است و نیز تحلیل پیوند مضامین با اوزان و موسیقى کلام وى و نشان دادن اوزان به کار رفته در سخن سهل ممتنع این شاعر توانا، سخنورى که در سال 429 هجرى قمرى به روزگارکهولت نارسیده از سراى فانى به دارباقى شتافته است.

در این گفتار نگارنده بر آن است که اظهارکند چگونه شاعران برجستهء ایران در طیف جاذبهء موسیقى روح پرور و مضامین دل فریب شعر خاقانى مجذوب شد ه اند و این نکته را خاطرنشان کندکه اگر خاقانى در ادب فارسى ظهور نمى کرد به هیچ وجه شاعرانى چون مولوى، سعدى و حافظ در حوزهء صنعتگرى شاعرانه و ابداع مضامین مبتکرانه بدین عظمت حضور نمى توانستند یافت

موسیقى، یکى از اسباب و علل مقبولیت شعر نزد خواننده و شنونده است. این پدیده در شعر جهانى، که در بیشتر زبان هاى دنیا شناخته شده، به چشم مى خورد. هر شعرى، به عنوان یک پدیده ى جهانى و در عین حال ملى و محلى، میزان توفیق و ماندگاریش بستگى به میزان بهره مندى آن از موسیقى دارد. موسیقى شعر، داراى دامنه ى پهناورى است. وزن و منشاء آن در میان ملل مختلف ممکن است سرچشمه هاى گوناگون داشته باشد، چنانکه در شعر عرب مى توان آنرا به آهنگ پاى شتران که در صحرا گام مى زنند نسبت داد اگر چه شاعران عرب غالبآ استفاده از شکل تفعیله را اختیار نموده و در مواردى اندک میان شکل سنتى و نوین آن تلفیق ایجاد نموده اند ولى از توانایى هاى موسیقى سنتى نیز بهره مند برده اند. این پدیده، در شعر فلسطین هم قابل ملاحظه بوده و شاعران به خود اجازه داده اند از آزادى ساختار موسیقى برخوردار باشند. خواننده ى قصاید سمیح القاسم بعنوان یکى از شعراى فلسطینى، با اندکى ذوق و معلومات قادر به تشخیص موسیقى بیرونى و درونى آنها خواهد بود.