درون سازمانی

زمینه و هدف: نیروی انتظامی در فرآیند عملیات سازمانی خود که از آن تعبیر به عملیات انتظامی می شود، به عنوان یکی از عناصر اصلی مقابله مدیریت بحران تلقی می شود. در شرایط بحران و در عملیات انتظامی آنچه از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، داشتن یک ابزار و رویکرد راهبردی و عملیاتی در راستای پشتیبانی از نیروهای عملیاتی است. از این رو، این مقاله در پی ارائه الگویی برای پشیبانی از عملیات انتظامی در شرایط بحران با تاکید بر عوامل درون سازمانی است. روش شناسی: این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش از نوع توصیفی-تحلیلی است. در این تحقیق با استفاده از نظرات 22 نفر از کارشناسان و خبرگان آماد و پشتیبانی و با به کارگیری روش طوفان مغزی و روش دلفی، متغیرهای مهم شناسایی و مدل مفهومی و فرضیات تحقیق مشخص و برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردیده است. جامعه آماری این تحقیق عبارت از است از کلیه مدیران و کارشناسان ارشد آماد و پشتیبانی ناجا. از این تعداد، نمونه مورد مطالعه در این تحقیق شامل 111 نفر است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. آزمون فرضیات تحقیق به کمک روش معادلات ساختاری و نرم افزار پی ال اس انجام شده است. یافته ها: یافته های تحقیق نشان دهنده آن است که پشتیبانی از عملیات انتظامی در شرایط بحران دارای پنج بُعد امور پاسداری، امور بهداشتی، امور ارتباطی، امور مالی و آمادگی عملیاتی می باشد. نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان دهنده آن است که پشتیبانی از عملیات انتظامی در بحران یک متغیر میان کارکردی بین تمام امور آمادی و دارای ابعاد سیستمی است که جنبه هایی از فناوری اطلاعات، حوزه های مالی و بودجه ای و امور عملیاتی را در خود جای می دهد.

توجه به مفهوم اعتماد در مدیریت از دهه 1980 شروع و در طول چند دهه گذشته از زوایا و رویکردهای مختلف موردمطالعه قرارگرفته است. اعتماد عاملی حیاتی و ضروری برای موفقیت های فردی و سازمانی است. اعتماد در میان افراد و کارکنان، باعث ثبات، وحدت و انسجام درون سازمانی، ارتقای کارایی و اثربخشی گروه ها و زمینه ساز همکاری، مشارکت و ارتباطات مؤثراست. پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی اعتماد درون سازمانی از طریق کنش جمعی در آموزش و پرورش شهر تهران انجام شده است. این پژوهش ازلحاظ هدف کاربردی و ازلحاظ رویکرد پیمایشی-اکتشافی و از نوع تحقیقات کیفی هست. جامعه آماری این پژوهش نه نفر از خبرگان شامل مدیران ارشد آموزش وپرورش شهر تهران، اساتید و مشاوران برجسته حوزه مدیریت سازمان بودند که مورد مصاحبه عمیق قرار گرفتند. انتخاب خبرگان و انجام مصاحبه با آن ها تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت و پس ازآن متوقف شد. در این پژوهش، ازآنجایی که از روش تئوری داده بنیاد استفاده گردید، ابزار اصلی جمع آوری داده ها، مصاحبه عمیق و غیر ساختاریافته با خبرگان بود. سرانجام پس از طی کدگذاری های سه گانه باز، محوری و انتخابی، مدل مفهومی تحقیق طراحی شد. در این مدل 13 مقوله شناسایی شده که در قالب متغیرهای علّی، محوری، زمینه ای، محیطی، راهبردی و پیامدی دسته بندی شدند. یافته های پژوهش بیانگر آن است که آموزش وپرورش شهر تهران، در جهت تقویت اعتماد درون سازمانی می تواند از اهرمی به نام کنش جمعی درون و میان لایه های ساختاری سازمان خود استفاده کند.

شکل گیری و گسترش فعالیت مؤسسات موسوم به تولید مقاله و پایان نامه، نظام آموزش عالی ایران را با چالش های مخاطره انگیزی مواجه ساخته که در سطوح فردی، سازمانی و اجتماعی، تبعاتی را به همراه داشته است. مطالعه حاضر با هدف واکاوی عوامل درون سازمانی مؤثر بر گرایش به استفاده از این مؤسسات انجام شده است. پژوهش با رویکرد کیفی و به روش پدیدارشناسی انجام و نمونه گیری به صورت هدفمند و ملاکی انجام گرفته است. حجم نمونه، وابسته به اشباع نظری داده ها بوده که بر این اساس تجربه زیسته 22 نفر از صاحب نظران در قلمرو موضوعی مدنظر مورد بررسی عمیق قرار گرفت. داده ها با استفاده از فن مصاحبه نیمه ساختمند گردآوری و مبتنی بر راهبرد کلایزی تحلیل شده اند. تحلیل داده ها به شناسایی و دسته بندی پنج دسته از عوامل درون سازمانی مؤثر بر گرایش به استفاده از مؤسسات تولید مقاله و پایان نامه شامل عوامل مدیریتی، فرهنگی، نظارتی، آموزشی و فردی منتج شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که رونق یافتن مؤسسات مقاله نویسی می تواند نشاط و پویایی مراکز علمی و دانشگاهی را از درون با چالش هایی جدی همراه و آنها را در تحقق رسالت شان در ارزش آفرینی و زمینه سازی رفاه و توسعه پایدار و متوازن جامعه، با مشکلات دوچندان مواجه نماید.