فرهنگ رانندگی

هدف از این پژوهش، بررسی نقش رسانه در کاهش تصادفات به وسیله فرایند پذیرش تبلیغات می باشد. برای بررسی میزان تأثیر رسانه در کاهش تصادفات از مدل فرایند پذیرش AIDA استفاده شده و تبلیغات تلویزیونی به عنوان رسانه انتخاب شده است. روش تحقیق کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی پیمایشی می باشد. جامعه آماری 6000 نفر از رانندگان مسافری و نمونه آماری 361 نفر می باشد. از کل نمونه مورد بررسی، 8/25 درصد مجرد و 2/74 درصد متأهل، تحصیلات 15 درصد زیردیپلم، 1/21 درصد دیپلم، 1/24 درصد فوق دیپلم، 8/33 درصد لیسانس و 1/6 درصد فوق لیسانس و بالاتر است. میانگین سن برابر 33/37، کمترین مقدار برابر 25 و بیشترین مقدار برابر 61 سال است. میانگین سابقه کار برابر 27/8، کمترین مقدار برابر 1 و بیشترین مقدار برابر 27 سال است. برای بررسی میزان تأثیر تلویزیون در کاهش تصادفات از مدل AIDA و فرایند پذیرش آن استفاده شده که در نتیجه همه ابعاد آن تأثیرگذار در کاهش تصادفات جاده ای می باشد. پیشنهادهای کاربردی اجرای برنامه های آموزشی، استفاده از بیلبوردهای تبلیغاتی در جاده ها، کنترل ورود رانندگان صلاحیت دار، تشویق رانندگان غیرحادثه ساز و از پیشنهادهای پژوهشی بررسی رابطه تیپ های شخصیتی، بررسی تأثیر اخلاق حرفه ای در رعایت قوانین می باشند.

رفتار راننده در اکثر سوانح و تصادفات در ایران و جهان عامل اصلی بروز حادثه بوده است و 90 تا 95 درصد تصادفات در ایران به نوعی با عامل انسانی و به ویژه رفتار راننده مرتبط بوده اند. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش فرهنگ ترافیک بر کنترل پرخاشگری رانندگان وسایل نقلیه عمومی درون شهری است. این پژوهش از نوع پژوهش های نیمه آزمایشی و به صورت پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری، رانندگان حمل و نقل عمومی خطوط بی آرتی شهرداری تهران در مسیر ترمینال شرق تا میدان آزادی که دارای حداقل 2 فقره تخلف حادثه ساز تسلیمی در سال 1402 با محدودیت سنی 30 تا 45 سال و تحصیلات بالای دیپلم به تعداد 85 نفر بود که از این تعداد،60 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و دو گروه 15 نفره گواه تقسیم شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه رفتار رانندگی منچستر(1990) بود. یافته ها حاکی از آن است که آموزش فرهنگ رانندگی بر پرخاشگری رانندگان حمل و نقل عمومی خطوط بی آرتی شهرداری تهران مؤثر بوده و باعث کنترل آن شده است. همچنین، بین گروه های آزمایش و گواه در شاخص های خشم رانندگان، شامل تخلفات عمدی، تخلفات غیر عمدی، لغزش ها و اشتباهات تفاوت معناداری وجود داشت. به طور کلی، می توان از این آموزش به شکل اختصاصی برای رانندگان سایر وسایل نقلیه عمومی استفاده کرد.