متاهل

بررسی حاضر به منظور شناسایی عوامل موثر بر ازدواجهای موفق و ناموفق دانشجویان انجام گرفته است. دراین مطالعه 136دانشجوی متاهل به صورت غیر احتمالی انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند و روش مطالعه، توصیفی- تحلیلی گذشته نگر بود و با استفاده ازپرسشنامه سازگاری زناشویی به جمع آوری اطلاعات پرداخته، داده ها با استفاده از آزمون« تی» و تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که عوامل موثر بر ازدواجهای موفق به ترتیب عبارتند از: داشتن اعتماد به یکدیگر، روابط کلامی و غیرکلامی خوب و مبتنی برمراودات سالم، و توافق بر سر مسائل اساسی زندگی از قبیل تصمیم گیری شغلی، هدف های زندگی، تحصیل، شیوه برخورد با فرزندان، مدت زمانی که با هم سپری می شود، فعالیتهای ایام فراغت، بچه دار شدن و روابط جنسی. به علاوه برخی از عوامل شخصی، خانوادگی و اجتماعی موثر بر سازگاری دانشجویان عبارت است از: نوع شغل همسر، طریقه آشنایی با همسر، شیوه حل مشکلات و محل مراجعه در زمان بروز اختلاف با همدیگر. همچنین نتایج نشان داد که سن، رشته تحصیلی، وضعیت تحصیلی دانشجو، و تحصیلات همسر در میزان سازگاری زناشویی آنان اثر گذار نیست.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی پیش بینی سبک عشق ورزی بر اساس سبک دلبستگی دانشجویان متأهل دانشگاه آزاد اسلامی رودهن می باشد. روش: پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی همبستگی از نوع پیش بینی بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان متأهل دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن می باشد.از بین دانشجویان متأهل 150 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقیاس دلبستگی و مقیاس نگرش به عشق می باشد. یافته ها: نتایج نشان داد 10/0 از واریانس و تغیرپذیری سبک اروس و استورگ، و 18/0 از واریانس و تغیرپذیری سبک مانیا و 13/0 از واریانس و تغیرپذیری سبک آگاپه توسط متغیر دلبستگی تبیین می شود. به عبارت دیگر، سبک عشق ورزی بر اساس سبک دلبستگی دانشجویان متأهل قابل پیش بینی بود. بحث و نتیجه گیری: از آنجا که تعاملات اولیه افراد در زمینه دلبستگی به شیوه های گوناگون به عنوان یک عامل مهم، سطح و کیفیت ایجاد روابط دوران بزرگسالی را پیش بینی می کند، با شناخت سبک های دلبستگی افراد می توان به آنها در زمینه ایجاد روابط بزرگسالی (عشق ورزی و ازدواج) کمک کرد.