روش بحث گروهی

در بین روش‏های یادگیری، برخی معلّم‏محور است که در آن معلّم محور فعالیت‏های آموزشی است و برخی یادگیرنده محور است که در آن دانش‏آموز محور یادگیری است. با توجّه به تأثیر خاص رویکردهای یادگیرنده محور، امروزه این روش‏ها توجه محققان و مربّیان را به خود معطوف داشته است. در بین روش‏های یادگیرنده محور، روش «بحث گروهی» از اهمیت ویژه‏ای برخوردار است. نوشتار حاضر در پی آن است تا ضمن تعریف و نحوه اجرای این روش، فواید، شرایط موفقیت، موارد کاربرد و ترکیب اعضای آن را تعیین کرده، به برخی محدودیت‏های کاربرد آن نیز اشاره نماید. در پایان نیز به اختصار برخی از شیوه‏های کاربرد این روش در دروس حوزه‏های علمیه و دانشگاه‏ها ارائه می‏شود.

مقاله حاضر از نوع مروری-کتابخانه ای است که با توجه به نظرات اندیشمندان و صاحبنظران این حوزه گردآوری و نگاشته شده است. هدف از به تحریر در آوردن این مقاله آگاهی مربیان تعلیم و تربیت با روش تدریس بحث گروهی و بکارگیری این روش در کنار روش های دیگر تدریس برای دستیابی به یادگیری بهتر و پایدارتر است که در آن دانش آموزان از یادگیری خود لذت برده و با انگیزه بیشتر یادگیری را دنبال کنند. نتیجه این مقاله نشان می دهد که روش تدریس بحث گروهی باعث فعالیت بیشتر دانش آموز گشته و دانش آموز مصمم تر از قبل به یادگیری پرداخته و در نتیجه این روش تدریس با عث یادگیری بهتر و بیشتر دانش آموز می گردد.

زندگی بدون یادگیری و آموزش همچون مردابی در حال تقلیل و فساد است. از زمانی که آموزش و یاد دادن شروع شد نحوه انجام دادن این فعالیت یعنی چگونگی آموختن و روش های تدریس مورد توجه دست اندرکاران قرار گرفت. هنر معلم در انتخاب این شیوه ها و روش مؤثر می باشد. از آنجا که توانایی های افراد متفاوت است نحوه یادگیری و چگونگی آموزش نیز متفاوت خواهد بود. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر روش تدریس اکتشافی و بحث گروهی بر میزان یادگیری دانش آموزان ابتدایی می باشد. این پژوهش به روش کتابخانه ای و با مراجعه به مقالات، اسناد و منابع معتبر انجام شده است. یکی از عناصر اصلی در برنامه درسی و طراحی آموزش، موضوع روش های یاددهی یادگیری است. کلیه اقدامات، تصمیمات، ضمن اجرای روش به مرحله ظهور می رسد و یادگیری اتفاق می افتد. در این مقاله به دو روش تدریس اکتشافی و بحث گروهی پرداخته شده است.