نگهداری پیشگیرانه

اهمیت تجهیزات پزشکى وهمچنین پیشرفت این تکنولوژى در پیشگیرى، تشخیص، درمان و آموزش واضح مى باشد. شواهد بیانگر آن است که عدم توجه به اصول صحیح مدیریت نگهداشت تجهیزات، عملکرد ضعیف و نگهدارى غیر موثر آنها را موجب گردیده است. کنترل و مدیریَت تجهیزات پزشکی هزینه هاى گزاف تعویض و تعمیر تجهیزات را در مراکز درمانى و خصوصاً بیمارستانها راکاهش می دهد. هدف از این مطالعه بررسی مدیریت نگهداشت تجهیزات پزشکی بیمارستان های منتخب دانشگاه های علوم پزشکی واقع در شهر تهران و آگاه نمودن مسئولین و دست اندرکاران ذی ربط از آخرین وضعیت آن می باشد. روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی- مقطعى است. محیط پژوهش شش بیمارستان دانشگاهى و سه معاونت درمان دانشگاههای علوم پزشکی: بیمارستانهای ولی عصروطبَی کودکان از دانشگاه علوم پزشکی تهران،بیمارستانهای حضرت رسول وشهدای یافت آباد از دانشگاه علوم پزشکی ایران؛بیمارستان های لقمان ومدرَس ازدانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی مستقر در شهر تهران است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ی خودساخته، مصاحبه و مشاهده و مطالعه اسناد و مدارک بوده،وبرای تایید اعتباروقابلیت اطمینان ابزار مطالعه آزمونهای اعتبارمحتواوبازآزمایی انجام شد. تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و توسط نرم افزارهای Excel و SPSS انجام گرفت. یافته ها: یافته هاى پژوهش در زمینه ی برنامه ریزى تجهیزات پزشکى در بیمارستانها نشان می دهندکه در 9/38 درصد موارد برنامه ریزى دائمى قابل قبول وجودداشته است ودر61.6 درصدمواردچنین برنامه ریزی یافت نشد. . فقط 7/26 درصد از پاسخگویان ارزیابى و کنترل تجهیزات پزشکى را دائمى و همیشگى ارزیابى کرده اند. پنجاه درصد از پاسخگویان هماهنگى و ارتباطات را در مدیریت تجهیزات پزشکى ضعیف ارزیابى نموده اند. نیمى از پاسخگویان (50درصد) میزان هماهنگى، آموزش و رعایت استانداردها را در هنگام خرید تجهیزات پزشکى جدید مناسب ارزیابى نموده اند . نتیجه گیری: یافته هاى پژوهش در زمینه ی برنامه ریزى، کنترل، ارزیابى، هماهنگى و ارتباطات نشان می دهند که اصول صحیح نظام مدیریت نگهداشت پزشکى در بیمارستانهاى مورد مطالعه صورت نگرفته است و این امر موجبات بروز مشکلات و بى نظمى هایى در نظام مدیریت تجهیزات پزشکى گردیده است

مقدمه: در مراقبت های سلامت، پیشگیری از اشکالات، کارآمدتر از تمرکز بر اقدامات اصلاحی آن ها است. تعمیرات اغلب گران قیمت هستند و به پرسنل با تخصص بالا نیازمندند. معاینه و بازرسی منظم و استفاده از سرویس دهی دستی و چک لیست الزامات، به اثر بیشینه ی نگهداری و هزینه های کمتر منجر می شود. نظر به اهمیت نیازسنجی الزامات استقرار برنامه ی نگهداری پیشگیرانه در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، این مطالعه با هدف بررسی دیدگاه های مدیران بیمارستانی و مهندسان تجهیزات پزشکی واحدهای ستادی و بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در مورد استقرار برنامه ی نگهداری پیشگیرانه انجام شد. روش بررسی: مطالعه از نوع کمی، کیفی یا ترکیبی (Mix-method) و به روش پرسش نامه ی دلفی در سال 1389 انجام شد. جامعه ی آماری پژوهش شامل 23 نفر از مهندسان تجهیزات پزشکی و مدیران بیمارستان ها و نهادهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود. الزامات استقرار با مصاحبه از کارشناسان به چهار دسته ی ساختاری، نیروی انسانی، مالی و امکاناتی تقسیم شد و به صورت پرسش نامه ی دلفی در آمد و به کارشناسان امر عودت داده شد. در پایان، نظرات متخصصان به صورت پرسش نامه ی مدون لیکرت تهیه شد. پایایی این پرسش نامه نیز توسط کارشناسان آمار به روش Cronbach's alpha محاسبه و به میزان 92 درصد تخمین زده شد و بعد از جمع آوری با نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: اولویت بندی الزامات استقرار برنامه از نظر مهندسان تجهیزات پزشکی چنین بود: الف. الزامات ساختاری: ایجاد ساختار سازمانی مناسب مسؤول تعمیرات و نگهداری در بیمارستان ها، ب. الزامات نیروی انسانی: اعتقاد راسخ مدیران سطوح مختلف وزارت خانه و بیمارستان ها به ضرورت اجرای برنامه، ج. الزامات مالی: اختصاص بودجه برای آموزش پرسنل و مدیران ارشد و کارشناسان تجهیزات پزشکی، د. الزامات امکاناتی: تهیه ی چک لیست های موارد قابل بررسی هر دستگاه و استخراج اطلاعات آن از کاتالوگ مربوط. همچنین اولویت بندی الزامات استقرار برنامه از دیدگاه مدیران مشتمل بر این نکات بود: الف. الزامات ساختاری: فرهنگ سازی برای اجرای برنامه در همه ی سطوح وزارت خانه ای و بیمارستانی، ب. الزامات نیروی انسانی: اعتقاد راسخ مدیران سطوح مختلف وزارت خانه و بیمارستان ها به ضرورت اجرای برنامه، ج. الزامات مالی: اختصاص بودجه جهت شناخت نگهداری پیشگیرانه و مطالعات تکمیلی، د. الزامات امکاناتی: طراحی فرم ها و مستندات و نسخ مورد نیاز برای ثبت جریان برنامه در بیمارستان. نتیجه گیری: در ابتدا ضرورت ایجاد کادر توانمند مهندسی پزشکی و حضور مهندسان پزشکی در تمام بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه و ایجاد دفتر پیگیری فعالیت های نگهداری پیشگیرانه ضروری به نظر می رسد. با این وجود، نیاز به یک هم اندیشی در میان مدیران و مهندسان احساس می شود تا زوایای مبهم اجرای طرح به خوبی روشن شود.

در این مقاله، مسأله زمانبندی همزمان کارها و فعالیت های نگهداری پیشگیرانه در ماشین های موازی نامرتبط با در نظر گرفتن اثر زوال مورد بررسی واقع شده است. با توجه به وجود اثر زوال و تأثیر آن روی زمان کارها، هدف یافتن تعداد و زمان بهینه فعالیت های نت و توالی بهینه کارها جهت حداقل کردن مجموع زمان اتمام کارها می باشد. نظر به فرسودگی ابزار و یا اثر زوال روی ماشین ها، ممکن است هر ماشین به چندین فعالیت پیشگیرانه در افق زمانبندی نیاز پیدا کند. پس از هر نگهداری پیشگیرانه، ماشین به شرایط اولیه باز می گردد و اثر زوال از سر گرفته می شود. در اینجا دو حالت جداگانه تابع اثر زوال وابسته به موقعیت کار در توالی و تابع اثر زوال وابسته به زمان بررسی شده است. همچنین مدت زمان انجام هر فعالیت نگهداری پیشگیرانه نیز تابعی صعودی نسبت به زمان شروع آن می باشد. به دلیل پیچیدگی بالای مدل از روش فراابتکاری جهت حل استفاده شده است. بر این اساس با توجه به کاربرد زیاد الگوریتم شبیه سازی تبرید در حل مسائل مختلف، این الگوریتم به عنوان رویکرد حل مدل انتخاب شده است. در نهایت، با ارائه مثال عددی و انجام تحلیل پارامترهای زوال به ارزیابی مدل و مقایسه عملکرد روش حل پیشنهادی پرداخته شده است.