مشکلات شخصیتی

هدف از این پژوهش بررسی خصوصیات فردی، خانوادگی، رفتاری و شخصیتی دانشجویان مراجعه کننده به مرکز مشاوره دانشگاه لرستان در سال تحصیلی 79-1378 بوده است. جامعه آماری از تمام دانشجویانی که در سال تحصیلی 79-1378 به مرکز مشاوره مراجعه نموده اند، تشکیل شده است. نمونه آماری برابر با جامعه آماری بوده است که تعداد آنها 77 نفر است. جهت جمع آوری اطلاعات در این تحقیق، ضمن مصاحبه، از پرسشنامه نیز استفاده شده است. روش تحقیق، روش زمینه یابی بوده است که به منظور مطالعه و شناسایی شرایط موجود در رابطه با نیازهای آموزشی به کار برده شده است. ابزار سنجش، همان طور که قبلا نیز ذکر شد، مصاحبه و پرسشنامه بوده است. برای سنجش پرسشهای تحقیق از آزمون خی دو (x2) استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق بیانگر این است که بیشترین علت مراجعه دانشجویان را مسائلی از قبیل مشکلات روانی (54 مورد)، مشکلات اجتماعی (52 مورد)، مشکلات خانوادگی (30 مورد) و مشکلات تحصیلی (17 مورد)، تشکیل می دادند. اغلب مسائل آنان از آغاز شروع به درس خواندن در دانشگاه به وجود آمده است (61 مورد) و تنها 16 مورد از آنان قبل از زمان تحصیل در دانشگاه دچار مشکل بوده اند.

زمینه: مطالعات متعددی رابطه بین طرحواره های سازش نایافته اولیه و اختلالات روانشناختی را نشان می دهند. این پژوهش به دنبال آن بود که مشخص کند آیا سبک های مقابله ای یانگ می تواند بر رابطه بین طرحواره های سازش نایافته اولیه و مشکلات خوردن در افراد مبتلا به مشکلات شخصیتی تأثیر بگذارد؟ هدف: این پژوهش با هدف بررسی نقش واسطه ای سبک های مقابله ای یانگ در افراد مبتلا به مشکلات شخصیتی، در رابطه بین طرحواره های سازش نایافته اولیه و اختلال خوردن انجام شد. روش: روش پژوهش توصیفی - همبستگی و به شکل خاص مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کلیه افراد دارای مشکلات خوردن است که به مراکز مشاوره شهر قم مراجعه کرده بودند. از میان این جامعه 234 نفر به شیوه هدفمند با استفاده از مقیاس میلون ш، به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های طرحواره یانگ (1999)، بازخورد (نگرش های) خوردن گارنر و همکاران (1982)، جبران افراطی یانگ – رأی (1994) و اجتناب یانگ - رای (1994) بودند. داده های به دست آمده با روش معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که شاخص های برازش مدل پژوهش وضعیت مطلوبی داشت (0/9< GFI ) و هر دو سبک مقابله ای (اجتناب و جبران افراطی)، در رابطه بین طرحواره های سازش نایافته و مشکلات خوردن نقش میانجی ایفا کرد. نتیجه گیری: بنابراین سبک های مقابله ای یانگ به عنوان نقش میانجی در تأثیرات طرحواره های سازش نایافته اولیه بر مشکلات خوردن در افراد مبتلا به مشکلات شخصیتی، نقش دارد.