علوم مهندسی

امروزه از رویکرد نظام ملی نوآوری (NIS)، جایگاه علم و دانش به طور عام و نقش علوم مهندسی و فناوری به طور خاص در توسعه و سرآمدی ملی، حیاتی و بارز است. برای ارتقای فعالیت های پژوهشی و تولید علم از یک سو باید راهبردهای اثربخش براساس شرایط و عوامل درونی و بیرونی، طراحی و پیاده سازی شود. از سوی دیگر، تحقق و توسعه راهبردها و کارامدی آن ها در صحنه عمل، بدون ارزیابی مستمر و بدون مداخله نظام مند و آگاهانه، امکان پذیر نمی باشد. اجرا و ارزیابی بخش هایی از فرایند برنامه ریزی هستند که هر چه اجرا و پیامدهای آن با دقت ارزیابی گردد به همان نسبت، یادگیری برای تصمیم سازی، توسعه اقدامات اصلاحی و حرکت آگاهانه، افزایش می یابد. در این مقاله، راهبردهای اصلی پژوهش و تولید علم در علوم مهندسی و فناوری بر مبنای الگوی عمومی مدیریت راهبردی با تکیه بر پیمایش از طریق مبانی راهبردها و سنجش معیارهای اصلی، تحلیل شده است. بر پایه نتایج این پژوهش، وضعیت راهبردهای تولید علم در علوم مهندسی و فناوری در حد متوسط ارزیابی شده است. از این رو، ارتقای وضعیت راهبردهای پژوهش و تولید علم نیازمند حرکت نظام مند و متعهدانه برای مدیریت، ایجاد ساختارها و شرایط عملیاتی مؤثر، ترویج راهبردها و اختصاص منابع، امکانات و اعتبارات مناسب و مکفی است.

پژوهش حاضر با هدف آزمون ارتباط علی بین شایستگی های دانش آموختگان علوم مهندسی با کارآفرینی با نقش میانجی گری اخلاق حرفه ای مهندسی انجام گرفته است. روش پژوهش کاربردی و از منظر گردآوری داده ها، توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشکده های فنی و مهندسی دانشگاه تهران بودند که تعداد 306 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب گردید. به منظور گردآوری داده ها، از پرسش نامه های کارآفرینی، اخلاق حرفه ای مهندسی و پرسش نامه محقق ساخته شایستگی های مورد نیاز دانش آموختگان علوم مهندسی استفاده شد. روایی پرسش نامه ها با استفاده از روایی محتوایی سازه و پایایی آنها با ضریب آلفای کرونباخ تأیید شد. داده ها با استفاده از آزمون های ضریب رگرسیون و مدل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که وضعیت کارآفرینی دانشجویان به طور مستقیم و غیرمستقیم از متغیرهای پیش بینی اخلاق حرفه ای و شایستگی های دانش آموختگی تأثیر می پذیرد، همچنین تمام مؤلفه ها در حد مطلوب و بسیار مطلوبی گزارش شده اند و مدل داده ها از برازش خوبی برخوردار است، بنابراین فرضیه کلی پژوهش مبنی بر “الگوی مفروض رابطه علی بین شایستگی های مورد نیاز دانش آموختگان علوم مهندسی با کارآفرینی با میانجی گری اخلاق حرفه ای” تأیید شده است.

هر سازمان و نهادی بنا بر ضرورت و نیاز در زمینه ای از تحولات اجتماعی زمانه خود شکل می گیرد و با تداوم تعامل با همان اجتماع که از آن پدید آمده است، رشد و بالندگی می یابد. نظام آموزش عالی نیز با درک درست از جایگاه و رسالت خود، ضمن توجه به نیاز های ملی، همراه با تحولات نظام جهانی ارتقا می یابد. در سند چشم انداز بیست ساله، کشور ایران در مقام اول در علم و فناوری و رتبه اول اقتصادی در منطقه آسیای جنوب غربی متصور شده است. عمده تلاش سیاستگذاران و تصمیم سازان کشور باید در جهت دستیابی به این جایگاه باشد و این مهم محقق نمی شود، مگر با سرمایه گذاری مادی و معنوی و توسعه زیر ساخت های علمی با تحول بنیادین در نظام آموزش عالی کشور. گروه علوم مهندسی فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران همراه با سایر نهاد های اثرگذار در تدوین سیاست های کلان نظام آموزش عالی و با حفظ تعهد به نقش دیرینه خود در اعتلای علم و دانش، توجه به این مهم را برای توانمند سازی نظام آموزش عالی کشور ضروری می داند. امروزه، جهان به سمتی پیش می رود که پژوهشگران از حوزه ها و دیدگاه های مختلف و در برخی موارد متفاوت، بنا بر ضرورت گردهم می آیند تا با هم اندیشی و تضارب آرا به درک بهتری از چالش های علم برسند. درواقع، با انبوهی از علوم میان رشته ای و فرارشته ای روبه رو هستیم که با هدف حل مجموعه مسائلی ایجاد شده اند که به دانشی همه جانبه و چندین وجهی نیاز دارند. در این میان، پیشتازی و شتاب رشته های گوناگون مهندسی در کشف ناشناخته های فناوری از یک سو و تلاش مهندسان بومی در هماهنگی با آخرین دستاورد های علم و فناوری جهان از سوی دیگر، ما را بر آن می دارد تا بر نقش مهندسان و علوم مهندسی در اعتلا و پیشرفت همه جانبه کشور تأکید بیشتری داشته باشیم.

 داوطلبان ورود به رشته های مهندسی، علوم ریاضی و فیزیک دانشگاه ها از میان فارغ التحصیلان رشته ریاضی_ فیزیک دبیرستان ها است. در طول دو دهه گذشته کاهش چشمگیری در تعداد دانش آموزان انتخاب کنندگان رشته ریاضی_ فیزیک در دبیرستان ها و در نتیجه تعداد داوطلبان رشته ریاضی فیزیک آزمون سراسری دانشگاه ها بوجود آمده است. این روند به کاهش داوطلبان رشته های مهندسی و افت سطح علمی آنها منجر شده است. دانش آموزان نخبه دبیرستان ها به دلیل براهم بودن زمینه های اشتغال فارغ التحصیلان رشته های علوم تجربی بخصوص رشته های پزشکی تمایل چندانی برای انتخاب رشته ریاضی_ فیزیک در دبیرستان ها نشان نمی دهند و این امر علاوه بر کاهش تعداد داوطلبان ورود به رشته ریاضی_ فیزیک بلکه سطح علمی داوطلبان ورود به رشته های مهندسی را نیز پایین آورده است. انجمن آموزش مهندسی ایران میزگردی برای بررسی دلایل پیش آمدن این وضعیت ترتیب داد و مطالبی که اینجانب در این میز گرد ارائه کردم در این مقاله مطرح می شود

 تاریخچه فعالیت های مهندسی شامل نمونه های زیادی از توسعه است که بخشی از آن منجر به تخریب محیط زیست شده است. از این رو اخلاق زیست محیطی در آموزش مهندسی جایگاه ویژه ای دارد. مقاله حاضر در زمینه اخلاق مهندسی است که به صورت اختصاصی بر امر آموزش اخلاق زیست محیطی تمرکز دارد. عدم وجود دوره آموزشی مرتبط با اخلاق زیست محیطی در حقیقت یک حلقه مفقوده در آموزش کارشناسان مهندسی است که نیاز به توجه ویژه جهت مرتفع کردن مشکلات آتی دارد. در همین راستا مسئولین باید به فکر ایجاد یک تغییر الگو در عرصه آموزش وپرورش در مهندسی باشند، زیرا این امر به تعامل میان مهندسین و محیط زیست مربوط می شود. در نتیجه آموزش اخلاق زیست محیطی باید به عنوان یک مهارت ضروری در کلیه برنامه های مهندسی در نظر گرفته شود. به این منظور، این مقاله یک برنامه درسی برای دوره اخلاق زیست محیطی را پیشنهاد می دهد.

هدف: هدف این نوشتار، توجه به جریان بسیار مهم و روبه گسترش مهاجرت نخبگان از رشته های مهندسی و حرکت آنان به سمت رشته های علوم انسانی در مقطع تحصیلات تکمیلی و واکاوی و تبیین انگیزه ها و دلالتهای مهاجرت آنان است. روش: این تحقیق با روش کیفی به مصاحبه با 40دانش آموختهرشته های مهندسی دانشگاههای شریف، تهران، امیرکبیر و علم و صنعت پرداخته که در خلال سالهای دهه80 با تغییر مسیر تحصیلی و زندگی خود، رشته های علوم انسانی و هنر را برای ادامهراه خود انتخاب کرده اند. یافته ها: جریان مهاجرت نخبگان مهندسی به علوم انسانی، نه یک جریان واحد، بلکه حداقل متشکّل از شش جریان ماهیتاً متفاوت است که به صورت سنخ شناسی شش گانهفراریان، منفعت جویان، اثرگذاران کلان، خود جویان، تحول خواهان انقلابی و رفرمیست ها طبقه بندی می شوند. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش کیفی نشان می دهد که عدم رضایت از تحصیل در رشته های فنی، عنصر مشترک در میان مهاجران است. عدم ارضای استعدادها و نیازهای متعالی انسان، عدم ارضای روحیه تأثیرگذاری و نقش آفرینی عمومی و اجتماعی و بی ارتباطی با آرمانهای فرهنگی و سیاسی انقلاب اسلامی از یکسو و جهان مدرن از سوی دیگر،از مهم ترین دلایل انصراف این نخبگان از رشته های مهندسی و ورود آنان به دنیای علوم انسانی است؛ دلایلی که هریک متضمّن یکی از بیماری های عمیق نظام آموزش عالی امروز ایران است