روش معکوس

این پژوهش با هدف مقایسه کارایی آموزش به روش معکوس و روش معمول بر عملکرد درسی و میزان بار شناختی ادراک شده دانشجویان رشته روان شناسی در درس فناوری اطلاعات در روان شناسی انجام شد. در این بررسی از روش پژوهش شبه آزمایشی، طرح دوگروهی با پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان رشته روان شناسی دانشگاه پیام نور مرکز کرمانشاه در نیم سال اول تحصیلی (1397-1396) بود. برای انتخاب نمونه ابتدا بر اساس ملاک های ورود افراد انتخاب شدند و سپس به تصادف در گروه های کنترل و آزمایش جایگزین شدند. این مطالعه در نیم سال اول تحصیلی 1396/1397 در هشت جلسه اجرا شد. قبل بعد اجرا، از آزمون پژوهشگر ساخته عملکرد درسی در درس فناوری اطلاعات در روان شناسی در دو گروه آزمایش و کنترل استفاده شد. همچنین در پایان هر جلسه تدریس در دو گروه پرسشنامه خودگزارش دهی بار شناختی پاس و ون مرینبوئر (1993) اجرا گردید. جهت تحلیل داده های آماری از تحلیل کوواریانس یک راهه (ANCOVA)، سنجش تکرار، نمره z و آزمون t مستقل به کمک نرم افزار SPSS نسخه 23 بهره گرفته شد. یافته ها نشان داد که گروه آزمایشی، عملکرد درسی بالاتر و بار شناختی پایین تر از گروه کنترل داشتند. همچنین یافته ها نشان داد که کارایی آموزشی در گروه آزمایشی بالاتر از گروه کنترل است؛ بنابراین آموزش به روش کلاس معکوس، رویکردی مفید در آموزش عالی محسوب می شود.

یادگیری معکوس رویکرد تقریبا جدید ی در تدریس است که در آن جایگاه سخنرانی معلم درکلاس و انجام تکلیف در منزل با هم جا به جا می شود، به عبارت دیگر آشنایی با درس و درک آن در بیرون کلاس اتفاق می افتد و انجام تمرین و تکلیف در داخل کلاس رخ می دهد. از این رویکرد می توان در برنامه پیش از خدمت نو معلم های بهره مند شد. این مقاله به بررسی توسعه حرفه ای معکوس بر پیشرفت نو معلمان زبان انگلیسی پرداخته است. به این منظور 150 نو معلم از موسسه های مختلف و مدارس غیر انتفاعی روشنگر و تزکیه در منطقه 2 شهر تهران به روش هدفمند انتخاب شدند. معلم ها در دو گروه آزمایش و کنترل قرارداده شدند. بر اساس نیاز سنجی که انجام شد، دوره «مدیریت کلاس» به مدت 6 هفته برای گروه آزمایش به وسیله سیستم مدیریت یادگیری « فرهنگیادا» و به شکل معکوس و برای گروه کنترل این دوره به شکل سنتی برگزار شد. برای بررسی پیشرفت نو معلم ها و به دست آوردن داده، پیش- آزمون و پس- آزمون برگزار شد. نتایج به دست آمده از داده ها نشان داد که معلم ها در کلاس توسعه حرفه ای معکوس پیشرفت بهتری در مقایسه با معلم های کلاس سنتی داشتند.

تدریس فعالیتی است به ظاهر آسان ولی در واقع کاری پیچیده، دقیق و تخصصی است، زیرا معلم در امر تدریس با عوامل متعدد در هم پیچیده ای مواجه است که تفکیک آنها از یکدیگر و تغییر آنها برای تدریس مطلوب دشوار است. یکی از این عوامل برقراری ارتباط با دانش آموزان است، به خصوص دانش آموزان کمرو و نحوه مشارکت آنها در دروس؛ همیشه از مباحث و دغدغه های معلمین بوده است. از همین رو هدف تحقیق حاضر ارائه روش تدریسی موثر بر کمرویی دانش آموزان است. روش پژوهش حاضر از نوع مطالعه کیفی به شیوه مطالعه موردی است که از طریق طراحی پروتکل آموزشی به شیوه معکوس همراه با مشاهده مشارکتی به رفع کمرویی دانش-آموزان پرداخته شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر تهران در دبستان دخترانه شهدای رسانه است که پنج نفر به عنوان دانش آموزان کمرو شناسایی شدند و به صورت غیرمستقیم مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که از طریق یک شاخص و سه مقوله می توان به رفع کمرویی دانش-آموزان اقدام کرد از جمله؛ پذیرش در سطح شاخص و اعتماد، احترام و صمیمیت به عنوان مقولات استخراج شدند، نتایج نشان داد از طریق شاخص و مقولات؛ دانش آموزان کمرو به مشارکت در درس ترغیب