عملکرد بالینی

عملکرد بالینی دانشجویان پرستاری، همیشه موردتوجه بوده و کیفیت آن به علم پرستاری اعتبار می بخشد، عوامل مختلفی مانند رمانتیک بودن و احساس مسئولیت بر عملکرد بالینی تأثیرگذار است، لذا هدف کلی این پژوهش تعیین رابطه بین رمانتیک بودن و احساس مسئولیت با عملکرد بالینی دانشجویان پرستاری آن ها می باشد. در این مطالعه توصیفی مقطعی از 165 دانشجوی پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول به صورت سرشماری نمونه گیری صورت گرفت. داده ها از طریق 3 پرسشنامه استاندارد رمانتیک بودن، مقیاس مسئولیت پذیری (CPI-RE) و عملکرد بالینی گردآوری شدند. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-16 و آزمون های توصیفی تحلیلی،t مستقل، آنوا و ضریب همبستگی پیرسون انجام شد. میانگین سنی افراد شرکت کننده در مطالعه 1/46±21/13 بود. میانگین نمره رمانتیک بودن 16/98±96/73 و مسئولیت پذیری 4/29±22/59 و عملکرد بالینی دانشجویان پرستاری 1/4±58/23% بود. میان رمانتیک بودن با عملکرد بالینی ارتباط مثبت و معنی دار (0/29=r،0/05>P) و بین مسئولیت پذیری با عملکرد بالینی ارتباط مثبت و معنی داری یافت شد (0/31= r، 0/05>P)؛ اما بین رمانتیک بودن و مسئولیت پذیری ارتباط معنی داری مشاهده نشد (0/05<P). با توجه به یافته های مطالعه ی حاضر سطح مسئولیت پذیری و رمانتیک بودن فرد می تواند عملکرد بالینی را پیش بینی کند. بدین صورت که هر چه سطح این متغیرها افزوده شود، کیفیت عملکرد بالینی ارتقا می یابد؛ بنابراین پیشنهاد می شود که متولیان آموزش این رشته تقویت روحیه مسئولیت پذیری، صمیمیت و نوع دوستی را از طریق آموزش های صحیح و بالا بردن کیفیت خدمات رسانی در دستور کار قرار دهند.

اهداف: با توجه به شیوع و گسترش بیماری کووید-19 در جهان و تأثیرات مخرب آن بر سلامت روان جامعه، به خصوص پرستاران، توانمند سازی روان شناختی آنان می تواند علاوه بر افزایش امنیت روانی، موجب بهبود و ارتقای عملکرد بالینی آنان در شرایط بحرانی شود. این پژوهش به برررسی سرمایه روان شناختی بر عملکرد بالینی پرستاران با تأکید بر نقش میانجی امنیت روان شناختی در مواجهه با بیماران مبتلا به کرونا می پردازد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک پژوهش توصیفی تحلیلی است که با استفاده از نمونه گیری در دسترس 100 پرستار شاغل در بخش های بستری بیماران کووید-19 بیمارستان امیرالمؤمنین (ع) اراک ( از مجموع 114 پرستار) وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده شامل 3 پرسش نامه سرمایه روان شناختی لوتانز، امنیت روان شناختی ادراک شده و عملکرد مبتنی برشواهد بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها و به منظور بررسی مناسبت ابزار اندازه گیری از تحلیل عاملی تأییدی با رویکرد حداقل مربعات جزئی به وسیله نرم افزار Smart PLS نسخه 3 استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از بررسی ضرایب اثر فرضیه های پژوهش با توجه به مقدار عددی تی به دست آمده بیانگر تأثیر مستقیم و معنادار بین متغیرهاست. بتای استاندارد برای رابطه بین سرمایه روان شناختی و عملکرد بالینی از 0/684 به 0/507 کاهش یافته و با توجه به معنادار بودن آن، نقش متغیر امنیت روان شناختی، میانجی گری جزئی است. نتیجه گیری: براساس یافته ها می توان گفت پرستارانی که از سرمایه روان شناختی بالاتری برخوردارند، آشنایی کامل تری از ظرفیت های روان شناختی خود دارند که تأثیرات مثبت آن موجب می شود در موقعیت های چالش برانگیز و بحرانی نقش پررنگ تری ایفا کنند.