کنترل ریسک

ظهور سیستم های ERP به عنوان یک سیستم اطلاعاتی یکپارچه و فرایند محور با پشتیبانی از تمام فعالیت های سازمان، منجر به ایجاد بهبودهای اثرگذار در عملکرد سازمان های استقراردهنده شده است. یکی از عوامل موفقیت در پیاده سازی سیستم های ERP شناسایی صحیح ریسک ها و پاسخگویی مناسب به آنها در طول چرخه حیات است. لذا این تحقیق با نگاهی نوآورانه به دنبال طراحی مدل کنترل ریسک پیاده سازی سیستم های ERP با رویکرد نظریه داده بنیاد (GT) طی مراحل سه گانه کدگذاری باز، محوری و انتخابی است. تحقیق حاضر از لحاظ هدف هم بنیادی و هم کاربردی است. جامعه آماری این تحقیق را خبرگان حوزه ERP تشکیل می دهند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند مصاحبه هایی با 12 نفر از این خبرگان انجام شد. نتایج تحقیق نشان دهنده 57 کد اولیه و 17 مقوله اصلی بود که در قالب مدل پارادایمی شامل: شرایط علّی (ریسک های قبل از پیاده سازی، ریسک های حین پیاده سازی و ریسک های بعد از پیاده سازی)، مقوله محوری (کنترل ریسک پیاده سازی ERP )، شرایط زمینه ای (عوامل سازمانی، عوامل فنی و عوامل انسانی)، شرایط مداخله گر (عوامل مرتبط با کارکنان، عوامل مرتبط با اجرای پروژه و عوامل مرتبط با سیستم ERP )، استراتژی ها (بهبود مسیر، توسعه منابع انسانی، تحول سازمانی و سازماندهی) و پیامدها (پیامدهای سازمانی، پیامدهای مالی و پیامدهای اجتماعی) پدیدار شد و روابط بین ابعاد مختلف آن نیز نشان داده شد.

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر اجزاء سرمایه فکری بر ابعاد عملکرد مالی شرکتهای دولتی وابسته به وزارت نیرو در شهرستان همدان است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان این شرکتها بوده و روش پژوهش توصیفی و استنباطی است. ابزار گرد آوری اطلاعات تحقیق شامل پرسشنامه استاندارد سرمایه فکری بونتیس و پرسشنامه 26 سوالی طراحی شده برای سنجش ابعاد عملکرد مالی است که روایی آن با روش تحلیل عاملی با چرخش واریمکس 2/80 و ضریب آلفای کرونباخ آن 7/91 محاسبه شده است. در این پژوهش نخست، اجزاء سرمایه فکری شامل سرمایه ارتباطی، سرمایه ساختاری و سرمایه انسانی شرکتهای مورد مطالعه اندازه گیری گردید و سپس با استفاده از آزمونهای همبستگی و تحلیل رگرسیون میزان تاثیر آنها بر هر یک از ابعاد عملکرد مالی شامل کنترل هزینه، مدیریت ارزش و کنترل ریسک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق حاکی از آنست که در سطح اطمینان 95 درصد، تاثیر اجزاء سرمایه فکری بر ابعاد عملکرد مالی مثبت و معنادار بوده و توانایی پیش بینی آن ها را دارد.

در این مقاله از ساختار تامین مالی جمعی به عنوان یک راهکار اقتصاد دیجیتالی آلترناتیو و یا مانیفست سرمایه گذاری پویای تکنولوژیکی و مالی، که در واقع هر دو بعد را شامل می گردد،برای تامین مالی استفاده شده است و مدلی برای کنترل ریسک های متصور ارائه شده است. عوامل اصلی در ایجاد مخاطرات برای تامین مالی جمعی شامل مخاطرات معطوف به حامی مالی، درخواست کننده مالی، زیرساخت و تبادل اطلاعات و مولفه های ناشی از هریک با بررسی های کیفی شناسایی شدند. از آنجاییکه بانک ها و شرکت های تابعه آنها پتانسیل های لازم برای فعالیت در این حوزه را دارند و به دلیل رویکردهای نوین در کسب و کار به نحوی دخیل هستند از اینرو بانک ها بایستی به فکر تلفیق ساختار "تامین مالی جمعی " با سرویس های خود برای استفاده از این رویکرد در اکوسیستم کسب و کار خود باشند لذا تحقیق در بستر یکی از بانک های توسعه یافته ایران از نظر سرویس های بانکداری صورت پذیرفت. به منظور آزمون یافته های این تحقیق توصیفی، از روش جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه در دو سطح خبرگان(تیم دلفی) و عمومی استفاده گردید و داده های خام با استفاده از فنون آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به منظوراعتباریابی مدل، روش معادلات ساختاری مورد استفاده قرارگرفته است. بر اساس نتایج بررسی های آماری همه عوامل دارای اعتبار لازم بودندو حامی مالی و زیرساخت بیشترین تاثیر را در ریسک های مدل تست شده داشته اند و لذا در پیاده سازی مدل با حساسیت بیشتری می