دشت گرمسار

شهرستان گرمسار به دلیل واقع شدن  در یک موقعیت خاص جغرافیایی ، شرایط توپوگرافی  و سامانه  ها ی جوی موثر بر منطقه شرایط زیست اقلیمی ویژه ای را به خود اختصاص داده است .به طوری که تغییرات فصلی  و روزانه  دما مشکلات  عدیده ای  را برای فعالیت های گردشگری  و به طور کلی ساکنین آن ایجاد نموده است .لذا ضرورت  بررسی شرایط بیوکلیمایی و تعیین مواقع آسایش اقلیمی  در طول روز  و ماههای مختلف سال و تهیه  یک تقویم گردشگری   احساس می گردد . در این رابطه با استفاده از داده های هواشناسی سینوپتیک  وضعیت بیوکلیمایی منطقه مورد بررسی قرار گرفت  و نتایج زیر حاصل شد .بهترین شرایط  بیوکلیمایی در منطقه  از نظر ضرایب راحتی  ترجونگ  برای حضور در فضای آزاد  دروضعیت  روزانه  ماههای فروردین  و مهر  با شرایط  بسیار مطلوب  و دلپذیر و در وضعیت شبانه نیز ماههای خرداد ،تیر  و مرداد همراه با احساس مطبوع و دلپذیر و آسایش بیوکلیمیایی تعیین شده است . بر اساس شاخص ماهانی وضعیت حرارتی روزانه در شش ماه از سال (از آبان ماه تا فروردین ماه) پائین تر از حد آسایش (سرد)، 2 ماه از سال ( ماه های اردیبهشت و مهر) در وضعیت آسایش مطلوب (راحت) و 4 ماه از سال ( از ماه خرداد تا ماه شهریور) بالاتر از حد آسایش (گرم) قرار دارد.

مسکن روستایی که حدود یک سوم از جمعیت کل کشور را در خود جای داده است، دارای ویژگی های کالبدی مختلفی است که تحت تأثیر عوامل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و محیطی مختلف و در پاسخ به مجموعه نیازهای زیست بوم روستا شکل گرفته است. در شکل گیری خانه روستایی دو رکن اصلی معمار و بهره بردار نقش اساسی دارند، از این رو مشارکت معمار ماهر با اهالی روستا، در شکل گیری خانه مطلوب روستایی نقش به سزایی دارد. امروزه اغلب خانه های روستایی کشور و به طور خاص روستاهای منطقه گرمسار با مشکلاتی از قبیل عدم هویت، فقدان آرامش و صمیمیت، عدم تأمین آسایش اقلیمی، ناپایداری زیستی و به طور محسوس با کاهش مشارکت ساکنان روستا در طراحی و ساخت خانه ها مواجه هستند. بررسی راهکارهای عملیاتی به منظور افزایش بازدهی و مدت بهره برداری از ساختمان های روستایی و همچنین طراحی خانه روستایی با تأکید بر «مشارکت فعال مردم» در روستاهای این منطقه از مهم ترین اهداف پژوهش حاضر است. پژوهش حاضر به ثبت و تحلیل روش های رایج در معماری منطقه دشت گرمسار و شناسایی زمینه های هویت بخش معماری روستایی منطقه پرداخته و روش تحقیق آن مبتنی بر روش تحقیق کیفی است. برای گردآوری داده های کیفی علاوه بر مشاهدات میدانی از روش مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته در میدان مورد مطالعه، یعنی روستاهای دشت گرمسار استفاده شده است. مبنای تحلیل یافته ها قیاس تطبیقی بین ویژگی ها و الگوهای معماری خانه در گذشته و امروز در روستاهای منطقه گرمسار است تا از طریق مقایسه، ویژگی های شاخص معماری روستایی منطقه شناسایی شود. معماری روستایی قدیم منطقه گرمسار واجد شاخص ها و معیارهای ارزنده ای است که می تواند پس از شناسایی و دسته بندی از طریق مطالعات میدانی، در ساخت و سازهای جدید مورد بهره برداری قرار گیرد. به این ترتیب نه تنها ارتباط بین نسل ها در بستر اجتماعی روستا تداوم خواهد یافت بلکه هویت کالبد فضایی آن نیز در انطباق با نیازهای ساکنین روستا که خود مشارکت و نقش مستقیم در مراحل مختلف فرایند طراحی و احداث مساکن روستایی دارند، بازسازی و احیا خواهد شد. این مقوله موجب پیدایش احساس تعلق خاطر، باز زنده سازی سبک زندگی روستایی مبتنی بر تولید، کاهش مصرف انرژی و تأمین آسایش اقلیمی با استفاده از تکنیک های معماری، افزایش مشارکت ساکنان و در مجموع موجب ارتقای سطح کیفی زندگی در مساکن روستایی نوساز منطقه خواهد بود.