پرسشنامه MMPI

هدف از این پژوهش بررسی مقیاس های اعتباری فرم کوتاه پرسشنامه MMPIبه زبان فارسی است .نمونه مورد بررسی شامل 279 آزمودنی در چهار گروه مختلف است .این چهار گروه عبارتنداز:1)گروهی که به منظور معاینات استخدامی از طرف مراکز استخدامی وگزینشی معرفی شده اند(120=N)؛2)گروهی که به دلایلی از جمله تعیین درصد ازکارافتادگی یاآسیب دیدگی‘ویا بررسی شرایط احراز معافیت پزشکی از خدمت‘وجز آن به درمانگاه ارجاع داده شده اند(32=N) 3)مراجعانی (بیمارانی)که به سبب مشکلات واختلالات مختلف روان شناختی به درمانگاه روان شناسی مراجعه کرده اند(68=N)؛و4)گروهی تصادفی از افراد عادی از میان کارکنان بیمارستان و همراهان مراجعان فوق به عنوان گروه مقایسه(59=N). یافته ها نشان میدهد که آزمودنی های گروه استخدامی در مقیاس های K وL به طور معنی داری نمرات بیشتری نسبت به سه گروه دیگر به دست آورده اند.به عبارت دیگر ‘ این گروه از آزمودنی ها سعی داشته اند خود را بهتر ازآنچه هستند نشان دهند. از طرف دیگر آزمودنی های گروه مراجعه کننده به کمیسیون پزشکی در مقیاسF نمرات بیشترودرمقیاس K و L نمرات کمتری نسبت به سه گروه دیگر به دست آورده اند . به بیان دیگر‘این گروه آزمودنی ها سعی داشته اند خود را بدتر ازآنچه هستند نشان دهند.

اعتیاد به مواد مخدر، یک بیماری مزمن و عود کننده است و در درمان باید علاوه بر سم زدایی و درمان نگاه دارنده به مسایل روانی و عوامل به وجود آورنده اعتیاد نیز توجه گردد تا از عود مجدد و برگشت بیماری پیشگیری شود. پژوهش حاضر، با هدف مقایسه اختلالات روانی معتادان با و بدون درمان متادون در بین زندانیان انجام گرفت. روش پژوهش حاضر از نوع پژوهش های علی – مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معتادان زندان مرکزی شهر همدان بودند که در پاییز 1393 در زندان بسر می برند. نمونه انتخابی شامل 35 معتاد تحت درمان نگهدارنده و 35 نفر معتاد بدون درمان متادون بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه MMPI استفاده شد. معتادین در هشت بعد بالینی، هیپوکندری، افسردگی، هیستری، سایکوپاتی، پارانویا، پسیکاستنی، اسکیزفرنیا و هیپومانی مورد سنجش قرار گرفتند. برای آزمون فرضیه ها از تحلیل واریانس چند متغیره، آزمون لون، آزمون ام باکس، آزمون لامبدای ویلکز و یومن ویتنی استفاده شد. یافته ها تفاوت معنادار در پنج بعد: علایم هیپوکندری 01/ 0>P (95/18 =F )، افسردگی 01 /0>P (24/91=F)، سایکوپاتی 01/0>P (09/45=F )، پسیکاستنی01/0>P (43/16=F ) و اسکیزوفرنیا 01/0>P (90/2-=z) در دو گروه (معتادین با و بدون متادون درمانی) مشاهده گردید و در ابعاد هیستری 01/0P= (95/6=F )، پارانویا 213/0P= (24/1=z) و هیپومانی 331/0P= (92/0=F ) تفاوت معنادار نبود. در مجموع نتایج نشان می دهند افرادی که تحت درمان با متادون هستند کمتر از گروه بدون درمان با متادون در معرض آسیب های روانی هستند و متادون درمانی در کاهش اختلالات روانی موثر می باشد.