قومیت گرایى

جریان هاى قومى در کشور ایران غالبا با تکیه بر ناسیونالیسم و تحت شرایط مساعد داخـلى و خـارجى شکل مى گیرند بسیارى از رهبران این جریان ها تحت عنوان خود مختارى و بـراى رسـیـدن بـه اهـداف خود، خواسته یا ناخواسته دست کمک به طرف بیگانگان دراز نموده ، بستر مناسب را براى مداخلات آنها فراهم مى سازند. قـومـیـت گـرایـى کـُردى بـه شـیـوه فـوق در کـشـور مـا شـکـل گرفت و طى دو مرحله یعنى قبل و بعد از انقلاب اسلامى و تحت عنوان خود مختارى ، نـه تـنـهـا خـدمـتـى بـه کـردسـتـان و مـردم مـسـلمـان و ایـرانـى الاصـل و مـیـهـن دوسـتِ آن نـکرد، که خرابیهاى بسیار به بار آورد و همه سرزمین ایران را دچار بحران نمود. مـقـاله حـاضـر در پـى اثـبـات ایـن فـرضـیـه است که جریان قومى کردى على رغم داشتن بـعـضـى ابـزارها، به دلیل وابستگى به بیگانگان و نیز عدم شناخت از مردم مسلمان کردِ مـقـیـد و مـلتـزم بـه احـکام دینى و تمامیت ارضى ایران ، نتوانست به آرزوى خود برسد و شکست خورد و باقیمانده آنها نیز جز در مسیر شکست و نابودى قدم برنمى دارند.